افغانستان همواره از سوی پاکستان و هند به عنوان یک منطقه راهبردی و عمق استراتژِیک شناخته میشود، و هر دو کشور در طول تاریخ معاصر سعی داشته اند تا حد امکان جای پای خود را در این کشور حفظ کنند.
قفقاز جنوبی، با توجه به اتصال جغرافیایی ایران به ارمنستان و روسیه از یک سو، و نقش آن بهعنوان یکی از گرههای ترانزیتی طرح کمربند–جاده چین از سوی دیگر، در کانون این درگیری ژئوپلیتیکی قرار دارد.
ترامپ به دنبال "معامله" برای پایان جنگ اوکراین است، حتی اگر به معنای امتیازاتی باشد که سازمانهای امنیتی و Deep State آنها را به ضرر منافع بلندمدت آمریکا و اعتبار آن در صحنه جهانی بدانند.
ظرفیتهای همکاری گستردهتری میان ایران و پاکستان وجود دارد که هنوز به طور کامل مورد استفاده قرار نگرفتهاند و باید در جهت تقویت آنها گامهای جدی برداشته شود.
چگونه آمریکا و متحدان اروپایی اش می توانند به کاهش نفوذ رو به زوال مسکو کمک کنند؟
از منظر ژئوپلیتیکی، چین در پی شکل دهی به یک نظام چندقطبی است که در آن، قدرتهای غیرغربی بتوانند نقش مستقل و موثر ایفا کنند.
در یادداشت حاضر تلاش شده است رویکرد واقعی ترکیه در تحولات منطقه (با محوریت جنگ 12 روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران) معرفی گردد.