معبد داش‌کَسَن یا معبد اژدها بنایی صخره‌ای است که در حاشیهٔ روستای ویر در حدود ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر تاریخی سلطانیه در استان زنجان واقع شده‌است. معبد سنگی داش‌کسن مربوط به دورۀ ایلخانیان است.
داش‌کَسَن در زبان ترکی به معنای سنگ تراش است. همچنین گاه این اثر با نام معبد اژدها شناخته میشود که به عنوان یکی از آثار ملی ایران در سال ۱۳۵۳شمسی ثبت شده است.
در این بنا دو نقش برجستۀ اژدها و چند محراب اسلامی در دو سمت آن و به قرینه یکدیگر حجاری شده‌است. این نقش‌برجسته‌ها از معدود نقوش اژدها در ایران هستند و تأثیر فرهنگ شرق دور (مغولستان و چین) را در عصر ایلخانان نشان می‌دهند. برخی قدمت این معبد را به قبل از اسلام رسانده‌اند و معتقدند که در زمان ایلخانان نقوشی از جمله اژدها بر آن افزوده شده‌است.
شکل‌گیری این معبد پس از مرگ ارغونشاه، با پشتکار الجای خاتون خواهر سلطان محمد خدابنده آغاز شد، ولی به پایان نرسید. آثار به جای مانده در محل این احتمال را قوت می‌بخشد که ایلخان مغول ارغون پیش از گرایش به دین اسلام، اقدام به ساخت این معبد نموده‌باشد.
آثار زیادی از شکل نخست این معبد باقی نمانده و تنها سنگ‌های بزرگ و پراکنده در گوشه کنار معبد دیده میشود.
بسیاری از سنگ ها در اتاقک‌های شیشه ای مسقف در معرض دید بازدیدکنندگان قرار داده شده‌است. محدوده معبد اژدها مستطیلی و به ابعاد تقریبی ۱۰۰ متر در ۵۰ متر است که یک قسمت از آن به واسطه حفاری در تپه ایجاد شده‌است. چند تندیس اژدها در این معبد وجود دارد.
از نظر نقوش تزئینی یکی از با ارزش ترین نمونه های معماری صخره ای در طول تاریخ معماری ایران به شمار می رود ،همچنین بر روی طاقچه‌های معبد، مقرنس کاری های ظریفی صورت گرفته و نقوش اسلیمی با طرح های متنوع در تزئینات معبد دیده میشود.
