#اختصاصی
کنستانتین زاتولین معاون اول رئیس «کمیته امور کشورهای مستقل مشترکالمنافع، اتحادیه اوراسیا و روابط با شهروندان» دومای دولتی روسیه، در سخنانی که در انجمن آینده نگاری روسیه تحت عنوان “به چه اوکراینی نیاز داریم؟” مطرح کرد، به این موضوع اشاره میکند که در طول عملیات ویژه نظامی، روسیه به اهداف اعلام شده دست پیدا نکرد و طرح اولیه اقدامات غیرواقعی بود. به گفته وی در حال حاضر روسیه به نتایج آنچنان پیروزمندانهای که بخواهد برای آن اعتبار بسازد دست نیافته است. زاتولین تأکید کرد که روسیه به اهداف اعلام شده عملیات ویژه دست نیافته است.
اهداف ما در آغاز عملیات نظامی به طور رسمی چه بود؟ همه شما به خاطر دارید – نازیزدایی، غیرنظامی سازی، بی طرفی اوکراین و حفاظت از ساکنان جمهوری های دونتسک و لوگانسک که در تمام این مدت متحمل رنج شده اند. تا به امروز در مورد کدام یک از این موارد به نتیجه رسیده ایم؟ هیچ یک. علاوه بر این، برخی از آنها دیگر حتى معنا و مفهومی ندارند.
وی همچنین تاکید کرد که تاکنون برخی از مسائل “در زمینه حرکت به سمت رویکرد نظامی” حل نشده است. علاوه بر این زاتولین خاطرنشان کرد که نیروهای روسی “وارد شهر زاپوروژیه نشدند و ما شهر خرسون را نیز رها کردیم.”
این نماینده دوما خاطرنشان کرد که طرح اولیه عملیات ویژه، که اقدام نظامی سریع و موفقیت آمیز توسط فدراسیون روسیه را پیش بینی میکرد، و می گفت پس از آن «دولت اوکراین فرو میپاشد و بدون هزینه زیاد میتوان به چیزی دست یافت که امکان نداشت طی هشت سال به دست آورد، شکست خورده و “میتوان گفت غیر واقعبینانه بود». در این رابطه زاتولین پیشنهاد کرد که باید به سمت طرح دیگری که “ضروری است ایجاد شود” رفت.
دیمیتری ترنین، دکترای تاریخ و عضو شورای امور بین الملل روسیه نیز در مصاحبهای که با عنوان «بدون پیروزی در اوکراین، روسیه هیچ گونه رابطهای با غرب نخواهد داشت.» در سایت شورای امور بین الملل روسیه در تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۲۳ منتشر شد میگوید: من فکر میکنم که اوضاع به وضع سابق بر نخواهد گشت. ضمنا من اهمیت تبلیغات غرب برای موضع اکثریت در غرب را دست کم نمیگیرم. موضع [مردم کشور] ما نسبت به غرب، بیشتر در مجموع همچنان مثبت است. واژه «جدید شدن به سبک اروپایی» از نظر ما چیز بدی نیست، مردم کمافی السابق هم به استراحت کردن در اروپا هم سر و کار داشتن با اروپا و هم نگهداری کردن پول و ارز در کشورهای غیر دوست، تمایل دارند. اما دافعه در غرب نسبت به روسیه شدیدتر و به مراتب جامع تر است، هرچند که وابستگی غرب به روسیه در مقایسه با وابستگی روسیه به غرب تا پیش از ۲۴ فوریه سال ۲۰۲۲ به مراتب کمتر است. فکر می کنم که برطرف کردن این [وضعیت]، ساده نخواهد بود، بویژه که خیلیها مانع آن خواهند شد، بخاطر اینکه وحدت غرب عمدتا بر مبنای موضع ضدروسی بنا شده است. غرب نیاز دارد که دشمن داشته باشد، ضمنا دشمنی نظیر روسیه معاصر برای آنها بسیار مناسب است. دشمن از نظر «کمی» در مقایسه با مجموعه غرب علنا ضعیفتر است. وقتی که اتحاد شوروی بود، به نظر میرسید که می تواند به اصطلاح کل قوای نیروهای مسلح خود، از جمله هستهای را برای از بین بردن غرب بکار بگیرد. آن زمان ترس وجود داشت. اما حالا که در غرب معتقدند که روسیه نمیتواند حتی از پس کشور نه چندان بزرگی نظیر اکراین بر بیاید، ترس کمتر است، ولی نفرت بیشتر دافعه بیشتر و تحقیر بیشتر است. و این به زودی بر طرف نخواهد شد، و این دقیقا همان دشمنی است که غرب میخواهد داشته باشد. نه آن دشمنی که با قدرت و نیروی خود، روحیه شما را از بین میبرد، بلکه دشمنی که به لطف رسانههای جمعی غربی، تنفرآمیز جلوه میکند و همه مردم خالصانه باید علیه او متحد شوند.
