- مقامهای امریکایی تمام توان خود را در ماههای اخیر به کار گرفتهاند تا پیش از پایان دوران ریاست جمهوری ترامپ، یا قطعنامههای تحریمی شورای امنیت علیه ایران را مجدداْ فعال نمایند و یا اینکه حداقل توافق برجام را به نقطه غیر قابل بازگشتی برای رئیس جمهور بعدی امریکا برسانند.
- در حال حاضر از سوی امریکاییها چهار مسیر جداگانه برای اعمال فشار بر ایران در حال پیگیری است که هر یک به رغم پیوستگی، اقتضائات و پیامدهای خود را دارد.
- در موضوع حمایت از برجام و مخالفت با عدم لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران، روسیه و چین به نظر نمیرسد دلیلی برای کوتاه آمدن در برابر امریکا داشته باشند.
- با این حال، حمایت روسیه و چین از موضع ایران تا زمانی خواهد بود که ایران به همکاری خود با آژانس ادامه دهد.
- در خصوص انتخابات آتی در امریکا روسیه و چین بیشتر از اروپاییها به استمرار ترامپ در قدرت نظر مثبت دارند. اما نمیخواهند قمار کمک به ترامپ را بپذیرند.
- قطعا آمریکا برای مقابله با اقدامات چین و روسیه برنامه دارد. انفعال اروپایی ها هم این اجازه را به آمریکاییها میدهد که فشار بیشتری به روسیه و چین وارد کنند.
- اتحادیه اروپا میخواهد برجام باقی بماند اما حاضر نیست بابت آن هزینه بدهد. اروپاییها علاقمند به افزایش فشار علیه ایران هستند، اما راضی به مرگ برجام نیستند.
- مسئله این است که اروپا تا چه زمانی فرصت دارد بر سر موضع دوگانه باقی بماند. هرچه به انتخابات آمریکا نزدیکتر میشویم زمان برای تصمیم گیری اروپا تنگتر میشود.
- اروپا مایل نیست از طریق سوق دادن ایران به سمت مذاکره با ترامپ و تن دادن به شرایط مذاکره با امریکا، به ترامپ خوراک تبلیغاتی در دوران انتخاتیاش بدهد.
- چهار سناریو تا زمان انتخابات امریکا احتمال وقوع خواهد داشت. اول، فعال شدن مکانیسم ماشه؛ دوم، تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران ضمن تأکید بر بقای برجام؛ سوم، توافق آمریکا، اروپا، روسیه و چین بر سر تمدید بخشی از تحریمهای تسلیحاتی ایران بدون حذف برجام؛ و چهارم، تداوم وضع موجود و ناکامی امریکا در رسیدن به اهداف خود.