تحریریه ایراس
این اقدام، تازهترین تلاش رجب طیب برای رفع نارضایتی مردمی از وضعیت اقتصادی رو به افول ترکیه است. پیش از این بارها به طور محدود افزایشهایی اعمال شده بود اما افزایش یکباره ۷۵ درصدی، اقدامی بی سابقه است. البته باید دید دولت ترکیه خواهد توانست از پیامدهای طبیعی تورمی این اقدام جلوگیری کند. تورم در ترکیه مدتی است که از مرز ۸۰ درصد عبور کرده است.
تا انتخابات ریاست جمهوری ترکیه چند ماهی بیشتر باقی نمانده و اردوغان احتمالا اینبار با سخت ترین آزمون خود روبروست. هرچند او تاکنون بازنده هیچ انتخاباتی نبوده، اما تجمیع مشکلات اقتصادی، سیاسی و امنیتی، این یکی را برایش بسیار دشوار کرده است.
از یک سو سیاست خارجی به شدت تهاجمی و در عین حال دائما متغیر ترکیه، پیچیدگی بسیاری در روابطش با همسایگان موثر از جمله ایران و قدرتهای بینالمللی به ویژه دولت جو بایدن پدید آورده، از سوی دیگر چشمانداز اقتصادی مثبتی برای آینده پیش رو نیست و از در نهایت هم اپوزیسیون قدرتمند ترکیه هر روز بیش از پیش متحد شده و فشارها را بر حزب عدالت و توسعه افزایش می دهد.
«اکرم امام اوغلو»، شهردار استانبول، از اعضای ارشد حزب اپوزیسیون جمهوریخواه خلق ترکیه و از اصلی ترین رقبایش دیروز اعلام کرد: «من کابوس اردوغان هستم که مطلقا از آن رهایی نخواهد یافت.»
از سوی دیگر، «کمال قلیچدار اوغلو»، رئیس حزب اپوزیسیون جمهوری خواه خلق ترکیه اردوغان، حزب حاکم و دولت را متهم به «کودتا» علیه اراده ۱۶ میلیون شهروند استانبولی از طریق محاکمه امام اوغلو کرد.
قلیچدار اوغلو گفت: اردوغان و دولت وی اگر قدرت و شجاعت لازم را دارند، بیایند و انتخابات را فردا و یا در نزدیکترین زمان ممکن برگزار کنیم تا ملت موضع خود را در قبال آنچه روی میدهد، بیان کند.
یک دادگاه ترکیه چندی پیش با صدور حکمی، اکرم امام اوغلو، شهردار استانبول را به دلیل توهین به کمیسیون عالی انتخابات از فعالیت سیاسی محروم کرد.
دادگاه بدوی کیفری در استانبول روز ۱۴ دسامبر جاری امام اوغلو را به مدت دو سال و هفت ماه و ۱۵ روز به حبس محکوم کرد. این امر باعث تظاهراتی از سوی هواداران امام اوغلو در شهر استانبول شد.
در میانه این پازل، اردوغان بر همان سیاست همیشگیاش برای بردی دوباره قمار کرده است. در موضوع اقتصادی همان اقدامات سرخودی که پشتوانه علمی ندارند، در عرصه سیاسی حذف و فشار بر اپوزیسیون و در عرصه امنیتی هم تشدید اوضاع و ایجاد جو ملیگرایانه که می توان مثال آن را در تشدید حملات ترکیه به کردها در شمال عراق و همچنین حمله احتمالی به سوریه دانست.