موسسهها و بنیادهای غیردولتی یا مردمنهاد ایالات متحده آمریکا طی دوره پسا جنگ سرد یکی از مهمترین ابزارهای نفوذ و تأثیرگذاری این کشور در جوامع در حال گذار پساسوسیالیستی بودهاند. مهمترین دستور کار این موسسهها و بنیادها (به سردمداری «بنیاد جامعه باز») تقویت و ارتقای جامعه مدنی در کشورهای هدف از طریق حمایتهای مالی و فکری از موسسههای مردمنهاد داخلی در این کشورها بوده است. در این چارچوب، بر اساس دادههای موجود، در کشورهایی که مقامهای محلی به تعامل با ایالات متحده تمایل نشان میدهند، بودجه قابل توجهی برای حمایت از سیستمهای مدیریت دولتی، انجام اصلاحات و ارائه خدمات اجتماعی به مردم اختصاص داده میشود، اما در کشورهایی که به طور واضح از غرب پیروی نمیکنند، تاکنون برنامههای حمایت از حقوق بشر، توسعه رسانهها و مشارکت سازمانهای مردم نهاد در فرآیندهای کنترل عمومی بودجه بیشتری دریافت کردهاند.
با توجه به ضرورت شناخت ابعاد مختلف فعالیت این موسسهها و بنیادها -که از پایههای اصلی قدرت نرم آمریکا به شمار میآیند- در مناطق پیرامونی جمهوری اسلامی ایران، موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) اقدام به ترجمه پژوهش صورت گرفته توسط آقای ن. سیلاکف پژوهشگر روسی کرده است که به تازگی در نشریه Russia and New States of Eurasia (به زبان روسی) منتشر شده است.