سومین نشست بررسی آثار فرهنگی و تمدنی ایرانی در حوزه اوراسیا در تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۲در محل موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) برگزار شد.
در این نشست آقای دکتر مرتضی رضوان‌فر عضو عیئت علمی پژوهشکده میراث فرهنگی که سال‌ها در زمینه مستندسازی کتیبه‌های فارسی در مناطق مختلف جهان فعالیت و پژوهش کرده‌اند، کتیبه‌ها را مهمترین سند در حوزه تمدنی معرفی کردند که قابل جعل نیستند.
در این نشست آقای دکتر رضوان‌فر ضمن ارائه تصاویر مختلفی از این کتیبه‌ها در مناطق مختلف و به ویژه در عرصه وسیع جغرافیایی راه ابریشم زمینی و دریایی، از بنادر شرق چین گرفته تا هند، آسیای میانه، ترکیه و حتی آفریقا، ابعاد تازه‌ای از حضور و تأثیرگذاری فرهنگی ایران در این مناطق در دوره‌های مختلف تاریخی را برای حاضرین در نشست بیان کردند. بنا بر اظهارات آقای رضوان‌فر استفاده از اشعار شعرای مختلف فارسی مانند اشعار حافظ یا اشعار محتشم کاشانی در بناهای تاریخی و مذهبی به جا مانده در این مناطق از فراوانی زیادی برخوردار است. حتی در مرکز مذهبی ادیان مختلف اعم از کلیسا و آتشکده در این مناطق نیز ما شاهد کتیبه‌هایی به زبان فارسی هستیم.
به گفته آقای رضوان‌فر بعد از هند و پاکستان ما بیشترین کتیبه‌های فارسی را در ازبکستان و به ویژه سمرقند و بخارا و خیوه داریم. با این حال متاسفانه در بسیاری از این آثار به دلیل مسائل هویتی یا سیاسی و یا عدم آشنایی به زبان فارسی این کتیبه‌ها با آسیب‌های جدی مواجه شده‌اند و یا بخشی از آنها از بین رفته است.
در این نشست قرار بر این بود که آقای دکتر جهانگیر کرمی استاد دانشگاه تهران هم به ارائه دیدگاه‌های خود در مورد آثار فرهنگی و تمدنی ایرانی در حوزه اوراسیا بپردازند که به دلیل ترجیح ایشان برای استفاده بیشتر از سخنان و تجربیات آقای دکتر رضوان‌فر، این سخنرانی به نشست بعدی موکول شد.
در پایان نشست نیز آقای دکتر رضوان‌فر به سوال‌ها و ابهام‌های حاضران در جلسه پاسخ گفتند.
