به دنبال نشست‌های پیوندهای فرهنگی و تمدنی ایران و اوراسیا و همزمان با روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، پنجمین جلسه از این نشست‌ها با موضوع «فردوسی و شاهنامه در اوراسیا» همراه با شاهنامه‌خوانی در روز سه‌شنبه، ۲۵ اردیبهشت ماه در محل موسسه ایراس برگزار گردید.
در ابتدای این جلسه خانم دکتر زهره زرشناس، استاد زبان و فرهنگهای باستانی، درباره زبان سغدی و مشترکات داستانهای حماسی این زبان و همچنین دیوارنگاره‌هایی که به تازگی کشف شده اند با داستان های شاهنامه و ماجرای رستم صحبت کردند.
زبان سغدی:زبان سغدی در آغاز در دره رودخانه زرافشان و نواحی پیرامون رایج بود و بعداً به عنوان زبان میانجی در بخش بزرگی از سمرقند رواج یافت. این زبان در طول ده قرن، سده‌های دوم تا دوازدهم میلادی، مهم‌ترین زبان ایرانی در ترکستان امروزی و فرارود، زبان تجاری جادهٔ ابریشم و از دیرزمان ابزار ارتباط و پیوند بخشی از فرهنگهای سرزمین‌های شرقی و غربی آسیا بوده است. زبان سغدی به عنوان زبان گفتاری و نوشتاری تا سده نهم میلادی فعال بوده و زوال آن پس از سده ۱۱ آغاز گردیده است.
سپس آقای نیکالای جاواخیشویلی، استاد تاریخ و مردم شناسی دانشگاه تفلیس، به وجود ترجمه‌های متعدد از شاهنامه در سده های میانی، تاثیر شاهنامه بر آثار گرجی مخصوصا بر حماسه پلنگینه پوش و همچنین اسامی قهرمانان آن در نام گذاری فرزندان در گرجستان و فراگیر بودن نام‌هایی چون: زوراب(سهراب)، رستم، منوچهر، گیوی، جمشید و همچنین نام های خانوادگی برگرفته از شاهنامه اشاره داشتند.
سخنران سوم نیز، آقای آندارنیک سیمونیان، استاد زبان و ادبیات ارمنی، به معرفی مترجم و ترجمه های شاهنامه در زبان ارمنی پرداختند. ایشان اذعان داشتند که یکی از اولین ترجمه‌ها از شاهنامه توسط آقای ساموئل گیورزادیان در شوشین (که مرکز چاپ ارمنی بود) در سال ۱۸۹۳ صورت گرفته است. و پس از آن ترجمه های مختلفی از شاهنامه منتشر شده اما یکی از بهنرین این ترجمه‌ها را آقای سرگئی اوماریان انجام داده است.
در اخر نیز شاهنامه خوانی دلپذیری توسط آقای گودرزی اجرا شد.
