هند با انتقال فناوریهای نوین، آموزش نیروی کار و سرمایه گذاری در پروژههای توسعه ای، به توسعه پایدار آفریقا کمک میکند.
کریدور بین المللی شمال - جنوب در جمهوری اسلامی ایران امکان ترانزیت ریلی کالا از هند و کشورهای خلیج فارس به جمهوری آذربایجان، روسیه و شرق و شمال اروپا را فراهم می کند؛ لذا این کریدور از اهمیت راهبردی برای جمهوری اسلامی ایران، منطقه و جهان برخوردار است و اساساً این کریدور، میتواند دیپلماسی سیاسی- اقتصادی ایران در قفقاز را از بن بست خارج نموده و نقشآفرین کند.
درست همانطور که بحران گالوان در سال 2020 دهلی نو را مجبور کرد تا سیاست خود را در مورد چین دوباره ارزیابی کند، جنگ اوکراین نیز هند را وادار کرد تا به محرک های سیاست خود در روسیه نگاه دوباره ای داشته باشد. هنگامی که تهاجم روسیه در فوریه آغاز شد، بحث های زیادی در مورد اینکه چگونه هند برای برقراری روابط خود با غرب سختگیر از یک طرف و روسیه اخلالگر از سوی دیگر دچار مشکل خواهد شد، وجود داشت.
روابط هند و چین در سالهای اخیر تحت تنش شدید بوده است. وزیر امور خارجه هند، اس.جایشانکار، بارها اعلام کرده است که روابط هند و چین "مرحله بسیار دشواری" را پشت سر می گذارد. برای بازگشت این روابط به حالت عادی در روابط، وی افزود که این امر به سه عامل متقابل بستگی دارد: حساسیت متقابل، احترام متقابل و علاقه متقابل. جیشانکار در مورد وضعیت کنونی روابط گفت: "وضعیت مرزی وضعیت روابط را تعیین خواهد کرد."
در 28 دسامبر 1885، 72 اصلاح طلب اجتماعی، روزنامه نگار و وکیل برای اولین جلسه کنگره ملی هند در کالج سانسکریت گوکولداس تجپال بمبئی گرد هم آمدند.
اکثر کسانی که در خصوص سلفیگری مطالعه میکنند، غالبا در مورد ماهیت این گروه اتفاق نظر ندارند و ترجیح میدهند سلفیها را در هر نقطه از جهان با وهابیها و گروههای تروریستی مانند دولت اسلامی و القاعده که از شاخه نظامی سلفیه حمایت میکنند، یکی کنند. این مقاله نگاهی میاندازد بر سلفیگری سیاسی در بخشهایی از آسیای جنوبی تا درک بهتری از این جنبش داشته باشیم.
راهبرد اروپا در آسیای مرکزی در چند مرحله صورت میگیرد که به ترتیب شامل جلب یک کشور که گروه نخبگان حاکم آن دارای نگاهِ غربگرایی مفرط باشند، جایگزینی وابستگیهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی، تحریک روسیه علیه منافع آن کشور برای وارد آوردن یک ضربه به منافع حیاتی و در نهایت ضدروسگرایی مفرط برای شکستن تابوی روسیه در منطقه است. در نهایت با این اقدام از روسگرایی سایر کشورها نیز به مرور کاسته شده و ظرفیت ضدروسگرایی نیز افزایش پیدا میکند. این روند در قفقاز جنوبی با استفاده از گرجستان آغاز شد، به آذربایجان رسید و اکنون ارمنستان را که روسگراترین جمهوری منطقه بود در بر گرفته است.
به نظر می رسد حمایت قوی از موضع فعلی سیاست خارجی هند وجود دارد و حدود 77 درصد از پاسخ دهندگان استراتژی دهلی نو را مثبت ارزیابی کردند.
نشانه هایی وجود دارد که چین و هند در راستای سقف قیمت پیشنهادی گروه هفت و ممنوعیت واردات اتحادیه اروپا از خرید نفت خام روسیه عقب نشینی میکنند.