یکی از نقاط ضعف چین، به عقبماندگی نظامی آن برمیگردد. این کشور پس از چند دهه نوسازی، پرابهت، و حتی ترسناک، جلوه میکند.
ایروان به حمایت بین المللی امیدوار است، باکو پیشنهاد میکند که به تنهایی مذاکره کند
ارمنستان مشتاق توسعه روابط با همه کشورها در تلاش برای کاهش وابستگی خود به روسیه است. اما در مورد ایران، همه چیز پیچیده است.
همگرایی ترکی برای اعضای آن، دارای فرصتهای غیرقابل اغماضی است. امور مربوط به تسهیل تجارت، توسعه حمل و نقل، اولویت سرمایهگذاری، مشارکت صنعتی و فناوری، همکاری علمی و آموزشی و ... از جمله مواردی است که عضویت در سازمان دولتهای ترک را برای این اعضا جذاب کرده است. با وجود این، این همگرایی، دارای چالشهایی نیز هست که به راحتی قابل چشمپوشی نیست. ترکیه، به عنوان مهمترین عضو همگرایی ترکی، تأمین کننده بخش بزرگی از ترجیحات و ترفیعاتی است که زمینه جذب دولتهای ترکی را فراهم میآورد.
چین بزرگترین شریک تجاری بسیاری از کشورهای خاورمیانه بوده و بزرگترین خریدار نفت ایران و عربستان (فروش نفت ایران یک تجارت غیر شفاف است) است.
حساسیت آمریکا به نزدیکی روابط نظامی چین و رژیم اسرائیل باعث شد تا رژیم صهیونیستی متهم به انتقال غیرمجاز و حتی غیرقانونی فناوری ضد موشکی پاتریوت، به چین شود و واشنگتن با استناد به تهدیدات امنیتی برای آمریکا، از خرید یک میلیارد دلاری چین برای سیستم هشدار و کنترل هوابرد اسرائیل (AWAC) جلوگیری نموده و اسرائیل مجبور به لغو این قرارداد و روابط محتاطانه با پکن گردید.
چین در چارچوب تئوری موازنه نرم درصدد کمک به توسعه اقتصادی افغانستان و ایجاد امنیت در این کشور است تا زمینه تأثیرگذاری افراطگرایان اسلامی بر سین کیانگ را به حداقل برساند.
گسترش افقی و عمودی بیش از حد سازمان همکاری شانگهای حتی تأثیر منفی بر نقش این سازمان در ترتیبات امنیتی آسیای مرکزی گذاشته است.