سازمان همکاری شانگهای و چالش‌های هند

تروریسم دولتی بزرگترین چالش هند است و دهلی نو انتظار دارد حمله تروریستی اخیر در منطقه پونچ (Poonch) در جامو و کشمیر که در آن پنج سرباز ارتش هند جان باختند، مورد توجه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای قرار گیرد.

آیا گروه  I2U2،کواد جدید آسیای غربی است؟

کواد جدید در غرب آسیا احتمالاً ائتلاف بعدی هند در منطقه خواهد بود زیرا به این کشور در جهت منطقه گرایی جدید در غرب کمک خواهد کرد، از طرف دیگر هند را به یک اتحاد جدید با ایالات متحده می‌کشاند.

حمله پهپادی به کرملین؛ عملیات فریب یا سوءقصد؟

روسيه حمله روز 3 مه به كاخ رياست‌جمهوري اين كشور را «اقدامي تروريستي» از جانب كي‌يف و با هماهنگي امريكا مي‌خواند؛ اوكرايني‌ها اما اين حمله را يك عمليات «پرچم دروغين» معرفي مي‌كنند

بررسی تأثیر شیوه حکمرانی طالبان بر امنیت و ثبات افغانستان در بازه زمانی یک سال آینده

بیش از چهار دهه است که افغانستان دو عنصر اساسی «امنیت و ثبات» را که متضمن رشد و توسعه جامعه هستند، از دست داده است. تاریخ نشان می‌دهد که با آغاز جمهوری توسط سردار محمد داوود،‌ امنیت و ثبات در این کشور متزلزل شد. حمله شوروی به افغانستان و جهاد علیه آن، این دو عنصر را به تباهی کشاند. با حاکم شدن نظام دموکراتیک بر افغانستان، تصور می‌شد امنیت و ثبات بر افغانستان حاکم خواهد شد اما نه تنها چنین نشد بلکه گستره ناامنی و بی‌ثباتی روز به روز افزایش یافت. با حاکم شدن طالبان، مردم افغانستان و کشورهای منطقه نگران دو فاکتور امنیت و ثبات در این کشور هستند.

امضای تفاهمنامه همکاری با موسسه سیاست خارجی ترکیه

هند در رابطه با افغانستان نیاز به همکاری با روسیه دارد

اسلام آباد انتظار داشت که کابل تحت رهبری طالبان تا حد زیادی مطیع منافع پاکستان باشد و دهلی نو را بیرون نگه دارد. با این حال، هند در ژوئن 2022 یک "دفتر فنی" در افغانستان افتتاح کرد و یک محموله گندم برای برنامه جهانی غذا تحویل آن کشور داد، که با استقبال طالبان در جلال آباد همراه بود. در همین حال، پاکستان با یک سری حملات تروریستی از آن سوی مرز دست و پنجه نرم کرده است که تعامل آن با طالبان در فرونشاندن حملات شکست خورده است.

شبه قاره هند؛ یک بررسی کلان

شبه قاره به عنوان یکی از قدیمی­ترین و گسترده­ترین مراکز تمدن از تاریخی غنی برخوردار است.

چشم‌انداز حل اختلاف‌های مرزی تاجیکستان و قرقیزستان در سال ۲۰۲۳

بدون گذشت از برخی از خواسته های دو طرف، امکان دستیابی به توافق نهایی حل اختلاف‌های مرزی میان تاجیکستان و قرقیزستان وجود ندارد. در این مورد تاجیکستان می تواند از ادعای حق مالکیت خویش بر برخی مناطقی که در دوران شوروی براساس توافق دوجانبه به قرقیزستان واگذار شد، صرف نظر کند. جانب قرقیزستان نیز متقابلا می تواند برخی از زمین هایی را که از تاجیکستان اجاره کرده بود، بازپس دهد. زیرا موضوع مهم، ایجاد شرایط رفت وآمد آزادانه، استفاده از راه های ارتباطی، چراگاه ها و منابع آب برای ساکنان مناطق مرزی مشترک دو کشور است همانطور که در دوران شوروی وجود داشت.