سرنوشت روسیه و اروپا به کلی از یکدیگر جداست
بیانیه نتانیاهو درباره نسلکشی ارامنه و پیامدهای آن برای شامات و قفقاز جنوبی
ایران شناسان روس
ریشهیابی مواضع آسیای مرکزی نسبت به تجاوزات رژیم صهیونیستی
مجمع بینالمللی شهری بریکس ۲۰۲۵: پلتفرمی راهبردی برای همگراییهای نوین و توسعه پایدار ایران
تاثیر نتایج انتخابات ریاست خودمختاری قبرس شمالی بر سیاست خارجی ترکیه
فهرست ایرانشناسان روس
در افسانههای اوکراینی، بابا یاگا نه تنها نماد مرگ و دنیای زیرین است، بلکه در برخی از داستانها، او کمک کننده و هدیهدهنده به قهرمانان نیز شناخته میشود.
ایرانشناسی بهعنوان یک شاخه میانرشتهای از مطالعات منطقهای، در چین طی دهههای اخیر از سطح محدود مطالعات زبانی فراتر رفته و به یکی از ابعاد مهم پژوهشهای خاورمیانهشناسی بدل شده است. جایگاه ایران بهعنوان بازیگر راهبردی در غرب آسیا، نقش تمدنی آن در تاریخ جاده ابریشم و پیوندهای زبانی و فرهنگی میان ایران و چین، انگیزههای اصلی رشد این حوزه بودهاند.
ماریانا بیتزاروا، یکی از زنان برجسته اوستیایی، نقش مهمی در تحولات اجتماعی و فرهنگی این قوم داشت. او توانست با تلاشهای خود در توسعه آموزش زنان، مسیر پیشرفت اجتماعی را برای بسیاری از زنان هموار کند.
اوستیاییها، که عمدتاً در منطقهای بین روسیه و گرجستان زندگی میکنند، تحتتأثیر سیاستهای سختگیرانهی روسیه، جنگهای داخلی منطقهای و تغییرات اقتصادی قرار گرفتند. بسیاری از آنها به دنبال شرایط بهتر اقتصادی و اجتماعی به ایران مهاجرت کردند. عمده جمعیت اوستیای ها پیرو ارتودکس شرقی هستند و به همین دلیل توانستند روابط خوبی با روس ها داشته باشند.
شوروی تلاش کرد تا ملیگرایی اوستیایی را تضعیف کند و مردم را با ایدئولوژی کمونیستی هماهنگ سازد. در این دوران، بسیاری از آثار ملیگرایانهی اوستیایی سانسور شدند یا تغییر یافتند تا با سیاستهای دولتی تطبیق پیدا کنند.
در حال حاضر زبان فارسی از جایگاه تاریخی خود فاصله گرفته و این امر به حدی جدی است که علیرغم برخی اتفاقها مانند فعالیت رایزنی فرهنگی و برخی موسسات و بنیادها، هنوز راهحل اساسی و تغییراتی واضح در این امر حاصل نشده است. برای جلوگیری از کمرنگتر شدن فارسی، لازم است اقدامهای عملی مانند بازگرداندن آن به نظام آموزشی، حمایت از کرسیهای دانشگاهی و تقویت رسانههای فارسیزبان و امثال آن انجام شود.
پیوندهای فرهنگی ایران با تاجیکهای آسیای مرکزی، با توجه به زمینههای مشترک تاریخی، زبانی و تمدنی، پتانسیل تبدیلشدن به ابزاری مؤثر در راستای تأمین امنیت منطقهای و منافع راهبردی ایران را دارد، اما این مسیر با فرصتها و چالشهایی نیز همراه است. از یک سو، این اشتراکها میتوانند زمینهساز همکاریهای فرهنگی، مقابله با افراطگرایی، و توسعۀ روابط پایدار میان ملتها شوند و ایران را قادر سازند تا از طریق قدرت نرم، نفوذ فرهنگیاش را در قلب آسیای مرکزی تعمیق بخشد. از سوی دیگر، چالشهایی مانند حساسیتهای ژئوپلیتیکی قدرتهای منطقهای، رقابت بازیگران رقیب و واکنشهای محتاطانه یا منفی دولتهای سکولار آسیای مرکزی میتوانند این مسیر را دشوار کنند.