با وجود چالشهایی مانند کاهش عمومی علاقه به زبانهای کلاسیک و رقابت رشتههای جدید دانشگاهی، ایرانشناسی در هند همچنان از جایگاهی برجسته برخوردار است.
ایرانشناسی بهعنوان یک شاخه میانرشتهای از مطالعات منطقهای، در چین طی دهههای اخیر از سطح محدود مطالعات زبانی فراتر رفته و به یکی از ابعاد مهم پژوهشهای خاورمیانهشناسی بدل شده است. جایگاه ایران بهعنوان بازیگر راهبردی در غرب آسیا، نقش تمدنی آن در تاریخ جاده ابریشم و پیوندهای زبانی و فرهنگی میان ایران و چین، انگیزههای اصلی رشد این حوزه بودهاند.
شباهت معماری آرکائیم به نمونههایی که در سیلک، شوش، و مناطق باستانی ایران یافت میشود، نشان میدهد که تبادلات فرهنگی گستردهای بین جوامع هند و ایرانی وجود داشته است.
رساله دکترای او با عنوان «تأثیر متقابل ادبیات فارسی و هندی در دوره سلاطین صفویه» به دفاع گذاشته شد و بهخاطر عمق بررسیهای تاریخی و تطبیقی تحسین اساتید را برانگیخت.
به مناسبت بزرگداشت ابوریحان بیرونی و روز مردمشناسی در ایران