احتمالاً با چهره این کودکان در فضای مجازی مواجه شدهاید؛ آنها که با عنوان «بچهموشهای پاکستانی» شناخته میشوند. این کودکان در ظاهر سالم بهدنیا میآیند، اما بر اساس داستانی خرافی، سرنوشتی هولناک در انتظارشان است: بهصورت عمدی دچار میکروسفالی مصنوعی میگردند.
در ایالت «گجرات» زیارتگاهی به نام «شاهدوله» وجود دارد که بر اساس باور عمومی، افرادی را که دچار ناتوانی ذهنی هستند، برگزیده و مستحق احترام ویژه میداند. افزون بر ظاهر محترم این اعتقاد، در پس آن روایتی تیره و تلخ نهفته است.
بر مبنای یک خرافه دیرینه، نخستین فرزند هر خانواده باید به معبد شاهدوله تقدیم شود؛ در غیر این صورت، فرزندان بعدی با ناهنجاریهای جسمی بهدنیا خواهند آمد. این باور بهانهای فراهم میآورد تا کودکان از بدو تولد تحت کنترل افرادی قرار گیرند که نقشههای بیرحمانهای برایشان تدارک دیدهاند.
افراد سودجو با استفاده از نوارهای فلزی که دور سر این کودکان بسته میشود، رشد طبیعی مغز را مختل کرده و بهگونهای مصنوعی میکروسفالی ایجاد میکنند. نتیجه این عمل، تبدیل کودک به «منتخب خاص» زیارتگاه شاهدوله است.
با گذشت زمان و افزایش سن این قربانیان، آنها بهعنوان کودکانی با چهرهای غیرعادی در خیابانها ظاهر میشوند و بهطور گسترده از مردم شهر درخواست کمک میکنند. ساکنان به دلیل اعتقاد به قدرت زیارتگاه و ترس از عواقب نافرمانی، با اشتیاق کاسههایشان را از پول و سکه پر میسازند.
علیرغم اعلام دولت پاکستان مبنی بر کنترل این پدیده، هنوز هم شاهد حضور چنین کودکانی در معابر شهر گجرات هستیم.