#اختصاصی
به قلم: فئودور لوکیانوف؛ مدیر پژوهشی باشگاه مباحثه والدای روسیه و سردبیر مجله روسیه در امور جهانی
سازمان همکاری شانگهای یک سازمان منطقه‌ای است و در این ظرفیت نیاز به تقویت و بهبود دارد.
سازمان همکاری شانگهای هیچ نیازی برای تبدیل شدن به یک سازمان ضد ناتو ندارد، زیرا در میان کشورهای عضو سازمان، تنها روسیه و ایران در تضاد شدید با غرب هستند. بقیه کشورها در تلاش برای حفظ روابط کم و بیش سازنده با ایالات متحده، اتحادیه اروپا و متحدان آسیای شرقی واشنگتن هستند. حتی جمهوری خلق چین که هدف یک سیاست مهار فزاینده قاطعانه از سوی ایالات متحده است، ترجیح می‌دهد وارد درگیری مستقیم نشود، چه رسد به هند، پاکستان و کشورهای آسیای مرکزی . آنها وظیفه خود را در حفظ تعادل، به حداقل رساندن خطرات رویارویی می دانند. بنابراین اکنون تشکیل هر اتحادی علیه غرب بر اساس سازمان همکاری شانگهای غیرممکن است.
هیچ یک از کشورهای عضو سازمان دیکته را نمی پذیرند، بنابراین تلاش غرب برای تغییر سیاست آنها در جهت مورد نظر خود، نتیجه ای در بر نخواهد داشت. اما در پس این، آنها هر نوع رویکرد بلوکی – چه به نفع غرب و چه علیه غرب – را به طور کلی رد می کنند. از نظر کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و همچنین به طور کلی اکثر کشورهای جهان، روانشناسی بلوکی میراث جنگ سرد و محصول فرهنگ سیاسی غرب (که روسیه نیز از این نظر بخشی از آن است) می‌باشد و باید رها شود. از آنجایی که اولویت اکثریت بشریت، توسعه و ارتقای کیفیت و استاندارد زندگی است، خطوط جداکننده ژئوپلیتیک به عنوان موانعی برای استفاده از همه فرصت ها تلقی می شوند.
در مورد تبدیل سازمان همکاری شانگهای به یک سازمان جهانی، اصلاً صحبتی در این مورد وجود ندارد و تلاش برای حرکت در این مسیر اشتباه است. زمان سازمان های جهانی به پایان رسیده است، روند بین المللی به سمت انزوای متمرکزتر بر اساس منطقه یا منافع است. معیار مشترک برای همه، که به عنوان اصل جهانی شدن لیبرال عمل می کرد، اکنون در هیچ کجا به جز غرب مورد تقاضا نیست، و حتی در آنجا، پیش از این آنها این موضوع را دریافته‌اند که این دیگر واقع بینانه نیست. سازمان همکاری شانگهای یک سازمان منطقه‌ای است و به همین دلیل نیاز به تقویت و بهبود دارد.
