شورش گروه واگنر بلندمدت نخواهد بود

هدف احتمالی حملۀ اتمی روسیه، لهستان است نه اوکراین

مسکو- تهران – پکن مقابل دالان تورانی تجزیه ارمنستان

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه هنگام بازگشت از سفر به جمهوری‌آذربایجان در پاسخ به سؤالی درباره آنچه باکو و آنکارا با عنوان جعلی «کریدور زنگزور» از آن نام می‌برند، گفت: «درباره زنگزور مشکلی با ارمنستان وجود ندارد. مشکل زنگزور ناشی از ایران است، یعنی دو کشوری که اکثریت جمعیت آن‌ها مسلمان هستند. مواضع مشکل‌زای ایران درباره کریدور (جعلی) زنگزور هم ترکیه و هم (جمهوری) آذربایجان را ناراحت کرده است، البته باید ایرانی‌ها هم ناراحتی احساس کنند. در اینجا اخذ عوارض برای هر واگن بسیار زیاد است و باید ترکیه و (جمهوری) آذربایجان و ایران با همدیگر هماهنگ شوند و در آن صورت خطوط پکن- لندن گشوده خواهد شد.»

نقش چین در خاورمیانه

چین روند دیپلماتیک را تسهیل کرد، اما این حرکت اساساً از داخل منطقه نشات گرفت.

شورش واگنر و تاثیر آن بر نتایج جنگ در اوکراین

اقتدار پوتین به دلیل عملکرد ضعیفش در جنگ اوکراین تضعیف شد؛ اما او نه لوئیجی فکتا، نخست‌وزیر ایتالیا است که در مقابل قدرت‌یافتن موسولینی ناتوان باشد و نه پادشاه ویکتور امانوئل سوم است که به رهبر فاشیست اجازه تصرف کشور را بدهد.

درباره گروه واگنر

محرکه‌ها و پیامدهای روابط جدید ترکمنستان و آمریکا

به نظر می‌رسد ایالات متحده آمریکا راهبرد دوگانه‌ای را برای جذب ترکمنستان به خود و اعمال فشار برای دور کردن آن کشور از مسکو، در شرایط جدید در پیش گرفته است. ترکمنستان و ایالات متحده آمریکا در طول ماه‌های اخیر تعاملات متراکمی را تجربه کرده‌اند. با این حال تأثیرگذاری برخی ابعاد اجتناب‌ناپذیر این روابط با واشنگتن بر مناسبات عشق‌‌‌آباد با تهران و مسکو به‌عنوان بخشی از سیاست خارجی چندوجهی و رویکردهای موازنه‌ای ترکمنستان پذیرفته شده است.

حمله هسته‌‌ای پیشگیرانه؟ نه!

 نه تنها روسیه، بلکه غرب قدر قدرت نیز آرام آرام‌ به جوش می‌آید. به نظر نمی‌رسد چنین «زخمی» برای ایالات متحده، با توجه به پتانسیل عظیم آن، مشکل گزافی باشد. اما روابط در حال جوشش آرام با چین ماهیت و خطر "زخم" را در قالب روسیه متخاصم تغییر‌ می‌دهد.

ضد حمله اوکراین، از رویا تا واقعیت

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حالی که ۱۶ ماه از شروع عملیات ویژه روسیه می گذرد تصویر و ارزیابی روشنی از دورنمای این جنگ که همانند هر جنگی با خوش بینی و با ابعاد جغرافیایی و زمانی محدود شروع شده بود؛ وجود ندارد. وضعیت موجود بیشتر به منازعه فرسایشی مورد رضایت طرفین تفسیر می شود و از سویی حامیان غربی اوکراین نیز طرفدار ادامه این روند با هدف تاثیرگذاری تحریم ها و بلند شدن صداهای اعتراضی از داخل روسیه و وارد کردن فشار بیشتر به شخص پرزیدنت پوتین هستند.