بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین رویکرد چند وجهی روسیه به روابط با یمن احیای اثربخشی برجام: اصول و رویکردها گوادر، بندر استراتژیک آشفتۀ چین و پاکستان در دریای عرب احیای مجدد اوکراین: کوهی که باید از آن صعود کرد نشست “فردوسی و شاهنامه در اوراسیا” ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی
بندر گوادر، جواهرِ تاجِ پروژۀ کریدور است که در ایالت بلوچستان قرارگرفته است. با این حال، منطقه گوادر و ایالتی که بخشی از آن است، همچنان با نرخ بالای فقر و بیکاری، بیسوادی گسترده و افزایش مرگومیر کودکان، ازنظر شاخصهای اصلی توسعه، در مقایسه با سایر مناطق کشور عقبتر است. وضعیت امنیتی در بلوچستان همچنان بیثبات است و نارضایتی فزایندۀ عمومی باعث ایجاد جنبش اعتراضی مردمی در گوادر و اطراف آن شده است.
سازمان پیمان امنیت جمعی هنوز هم برای اثبات خود فرصت دارد، اگر بتواند پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان فعالیت موثری از خود نشان دهد. سازمان پیمان امنیت جمعی یک اتحاد نظامی است که روسیه، بلاروس، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان عضو آن هستند. این سازمان هرگز از محبوبیت زیادی نه در این شش کشور عضو و نه در خارج از آنها برخوردار نبوده است. دلیلش این نیست که این سازمان یک سیاست تهاجمی توسعه طلبانه را اجرا میکند. دلایل عدم محبوبیت این سازمان بسیار موهن تر هستند که کمتر کسی از آنها اطلاع دارد.
یک کارشناس مسائل افغانستان و شبه قاره هند گفت: آنچه که در مورد نشست هفته گذشته تهران میان گروههای افغان مطرح میشود این است که همه طرفها میگویند آنچه که در مذاکرات تهران صحبت شد بیش از همه مذاکراتی بوده که در گذشته انجام شده بود.
با وجود مشکلات داخلی، همچنان ایالات متحده نیازمند خلق یک دشمن خارجی و نپذیرفتن قطبهای دیگر است، بویژه آنکه صداهایی از سوی جمهوری خواهان شنیده می شود که هنوز دشمنی با چین را بعنوان برگه ای برای رقابت با دموکراتها مورد استفاده قرار می دهند.
افغانستان مهمترین و پر چالشترین همسایه کشورهای آسیای مرکزی محسوب میشود. از بدو استقلال در سال 1991، تمام کشورهای آسیای مرکزی و بهویژه سه جمهوری ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان همواره ملاحظات مربوط به افغانستان را در چارچوب سیاستگذاریهای امنیتی خود لحاظ کردهاند.
اتفاقات تلخ، بالا گرفتن سرعت حوادث و رویارویی گسترده نیروهای دولتی و طالبان در افغانستان طی روزهای اخیر که دقیقا پس از خروج آمریکا و سایر نیروهای ناتو از این کشور رخ می دهد، بار دیگر نشان داد که مردم افغانستان حاضر نیستند تحت قوانینی که کشورهای دیگر به آنها دیکته می کنند، زندگی کنند.
حضور نظامی، اطلاعاتی و امنیتی آمریکا در افغانستان به مدت بیست سال، با نظارت مستقیم و حمایت، آموزش و مسلح سازی هزاران نظامی افغان همراه بود و این افراد به جدیدترین سلاحها و تواناییهای نظامی آمریکا مسلح شدند، اما امروز واشنگتن به آنها میگوید شما نمیتوانید از فرودگاه پایتخت خود حمایت کنید و ما از ترکها میخواهیم با ۵۰۰ سرباز این مأموریت را انجام دهند.
باوجود آنکه پاکستان و هندوستان هر دو عضوی از سازمان همکاری شانگهای هستند و ایران و افغانستان نیز عضو ناظر این سازمان و هدف اصلی از تشکیل این سازمان در سال 2001 مباحث امنیتی برای حفظ امنیت جهت توسعه اقتصادی کشورهای عضو و ناظر تشکیل شده، اما رقابتهای دهلی نو و اسلامآباد و اثرگذاری آن بر امنیت افغانستان و ایران و سایر کشورهای هم مرز با افغانستان عملا ماهیت و شعار این سازمان را دچار چالش کرده است.
روسیه از خروج سربازان آمریکایی و ناتو از افغانستان، به عنوان ابزاری برای افزایش نفوذ خود در این کشور بهره خواهد برد. برای نیل به این هدف، مسکو راهبرد خود مبنی بر افزایش همکاری هم زمان با دولت افغانستان و طالبان را ادامه خواهد داد.