بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین رویکرد چند وجهی روسیه به روابط با یمن احیای اثربخشی برجام: اصول و رویکردها گوادر، بندر استراتژیک آشفتۀ چین و پاکستان در دریای عرب احیای مجدد اوکراین: کوهی که باید از آن صعود کرد نشست “فردوسی و شاهنامه در اوراسیا” ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی
بندر گوادر، جواهرِ تاجِ پروژۀ کریدور است که در ایالت بلوچستان قرارگرفته است. با این حال، منطقه گوادر و ایالتی که بخشی از آن است، همچنان با نرخ بالای فقر و بیکاری، بیسوادی گسترده و افزایش مرگومیر کودکان، ازنظر شاخصهای اصلی توسعه، در مقایسه با سایر مناطق کشور عقبتر است. وضعیت امنیتی در بلوچستان همچنان بیثبات است و نارضایتی فزایندۀ عمومی باعث ایجاد جنبش اعتراضی مردمی در گوادر و اطراف آن شده است.
طی یک هفته گذشته تحلیلهای متفاوتی در رسانهها دربارۀ چرایی خروج ایالات متحده آمریکا از افغانستان مطرح شده است.
با خروج نیروهای ناتو از افغانستان و پیشروی طالبان در این کشور نظم نوینی به وجود آمده است که به لحاظ مناسبات ونظم جدید بین المللی نیازمند بررسی می باشد.
همزمان با اعلان رسمی خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان، موضوع تأسیس یک پایگاه نظامی در مناطق مجاور افغانستان، با تمرکز بر آسیای مرکزی از سوی محافل سیاسی و رسانهای آمریکا مطرح شد. کشورهای آسیای مرکزی و بویژه روسیه در این بازه واکنشهای سرسختانهای نسبت به این طرح نشان دادند. مقامات روسیه نظیر لاوروف این اقدام را خلاف توافقات پیشین عنوان کرده و مدتی پس از آن نیز سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه عازم آسیای مرکزی شد تا در خصوص نظر شرکای مسکو، اطمینان یابد.
آنچه طی روزهای گذشته از تحولات افغانستان مخابره شد این است که همچنان دخالت کشورهای خارجی در این کشور مشهود است؛ به گونهای که در پیشرویهای طالبان میبینیم که این جریان بدون شلیک حتی یک گلوله، بسیاری از شهرهای افغانستان را به تصرف خود در میآورد.
سياست "تفرقه بينداز و حكومت كن" از معروف ترين سياست هاي رژيم سلطنتي بریتانیای کبیر است كه قرن هاست در حال اجرایی شدن است. از اختلاف افكني هاي قومي و مذهبي در درون كشورها گرفته تا ايجاد اختلافات و چالش ها در مرزهاي كشورها و حتي تجزيه آن ها با محوريت ايجاد مناقشات مرزي از جمله نمادهاي اين سياست است. شايد بتوان گفت كه يكي از ريشه هاي بحران هاي بسياري از مناطق جهان، برگرفته از همين سياست و مداخلات آشكار و پنهان انگليس است كه تلاش دارد تا از اين موازنه ها براي رسيدن به منافع استعماري خود بهره گيرد.
این روزها طالبان در افغانستان مدام در حال فتح شهر و روستاست؛ درست در زمانی که ایالات متحده در حال ترک این کشور است.
طالبان یک جنبش نظامی بوده که در ادامه مسیر حیات خود، وجهه سیاسی هم پیدا کرده است. طی سالهای اخیر، هر زمان بحث مذاکرات صلح افغانستان پیش آمده، یکی از محورهای اصلی این بوده که طالبان باید برای سهیم شدن در قدرت، سلاح خود را زمین بگذارد، حزب سیاسی تشکیل دهد و از طریق روند سیاسی با شرکت در انتخابات، وارد قدرت شود. در چارچوب این ایده، این مردم هستند که طالبان را انتخاب میکنند. اما مسئله این است که در قاموس طالبان، مردم نقشی ندارند.
با مشخصشدن تصمیم آمریکا مبنیبر خروج از افغانستان اکنون مسئولیت مدیریت برخی تغییرات در افغانستان برعهده قدرتهای منطقهای است؛ ایران، پاکستان، هند و هم چنین چین و روسیه از جمله بازیگران مهم در تحولات افغانستان هستند. با آغاز مذاکرات صلح برخی کشورها همانند چین و روسیه نقش فعالتری پیدا کردند و در مقابل برخی دیگر از جمله هند در بهترین حالت نقش حاشیهای داشتند. این امر موجبات نگرانی هند از منافع خود در افغانستان را به وجود آورده است. مسئلهای که در این نوشتار مورد بررسی قرار میگیرد تبیین معمای هندی درباره آینده افغانستان با اتکا به موقعیت ایران است.