بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین احیای مجدد اوکراین: کوهی که باید از آن صعود کرد نشست “فردوسی و شاهنامه در اوراسیا” ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی دیدار شی از اروپا و سر باز کردن زخمی کهنه ارزیابی روابط پیونگ یانگ-مسکو در دوره پس از جنگ با اوکراین تغییرات در دولت روسیه؛ ابتکار اقتصادی دفاعی
جوانان چینی در تظاهرات حضور داشتند که زمانی غرب را ستایش میکردند، و اکنون با «این تفکر که خون خارجیها رنگینتر است» مخالفت میکردند.
روز 17 سپتامبر سال جاری میلادی، شرکت کنندگان در نشست سازمان همکاری شانگهای که در شهر دوشنبه برگزار شد، مجموعه ای از اسناد را به امضا رساندند که یکی از مهمترین آنها، تایید آغاز روند عضویت ایران در این سازمان بود.
با توجه به اینکه ایران به تازگی به عضویت کامل سازمان همکاری شانگهای در آمده، بررسی وضعیت اقتصادی و جمعیتی کشورهای عضو این پیمان خالی از لطف نیست.
مهمترین رکن عضویت در سازمان شانگهای تغییر نگرش سیاستگذاران کشور است که گسترش تجارت و سرمایهگذاری را جایگزین خودکفایی کنند. اگر این اصل بهدرستی پذیرفته شده باشد، عضویت ایران در این سازمان میتواند مزایای جدی برای کشور بهدنبال آورد .
عضویت ناظر و بدون حق رای ایران در سازمان همکاری شانگهای در اجلاس سران سازمان در آستانه قزاقستان ژوئن 2005 میلادی (تیر 1384) آغاز شد و پس از 16 سال در اجلاس سران در دوشنبه تاجیکستان در سپتامبر 2021 میلادی (شهریور 1400) به عضویت کامل و اصلی تبدیل شد.
نظم آسیایی در 200 سال گذشته یک چرخه کامل از تحول را در قالب ظهور و سقوط قدرتهای منطقهای به خود دیده است. حمله اروپاییها در میانههای قرن نوزدهم، پایههای نظم چینی را پایان داد و بتدریج و با استفاده از خلا قدرت به وجود آمده، زمینههای پیدایش یک نظم ژاپنی را فراهم کرد که تا پایان جنگ جهانی دوم بر آسیا مسلط بود.
همانطور که وبر تأکید میکند، اگرچه دو اردوگاه اقتصاددانان [در چین] از نظر برنامه ریزی و وابستگیهای سیاسی و نهادی کاملاً متمایز بودند، اما هیچ کدام کوته نظرانه به مسائل نگاه نمیکردند و دارای ارتباطات بین المللی بودند؛ بنابراین آنچه باعث شد اقتصاد چین از فروپاشی نجات یابد، بررسیهای همه جانبهی اقتصاددانان این کشور با در نظر داشتن خودمختاری این کشور بود. به عبارت دیگر، سیستم اقتصادی چین توانست ضمن حفظ استقلال خودش از نظرات غربی بهره ببرد.
آمارهای شرکتهای ردیابی نفتکشها و آمارهای رسمی جمهوری اسلامی در ارتباط با میزان انتقال محمولههای نفتی ایران به چین هماهنگی ندارند. چین مدعی است که در ۸ ماه نخست سال جاری حتی یک بشکه نفت هم مستقیما از ایران نخریده است.
حزب حاکم بر چین قصد دارد با مقابله با شرکتها و بخشهای فعال در حوزه فناوری، ساختار آنها را مطابق خواسته خود تغییر دهد و آنها را در مسیری هدایت کند که به شکوفایی بیشتر اقتصاد و افزایش رفاه حال شهروندان منجر شود؛ اما آیا چنین تصمیمی واقعاً درست و سازنده است؟