آرامگاه شمس سبزواری (عارف ایرانی، ۵۶۰ق سبزوار/۶۷۵ق مولتان) به پیروی از معماری ایرانی، یک سازۀ مربع شکل اطراف مزار، یک سازهٔ هشت ضلعی روی آن و گنبدی نسبتا بزرگ که با چندین گلدسته احاطه شده است و نهایتا استفاده از کتیبهها و کاشیکاری فیروزهای است.
در سنت معمول برای ساخت آرامگاه در شبه قاره، درب ورودی در شرق بنا ساخته میشود تا زوار هنگام ورود، رویشان به مکه باشد و هنگام خروج نیز به عقب میروند تا پشتشان به مکه و سنگ مزار نباشد.
اما با توجه به روش تبلیغ شمس سبزواری مبنی بر تساهل و تعامل با دیگر ادیان، در طراحی مقبره از چندین ورودی در جهات مختلف استفاده شده است، و اکنون نیز شاهدیم افراد زیادی از ادیان مختلف به زیارت وی میآیند.
این بنای زیبا دارای چندین کتیبۀ فارسی است، از جمله کتیبهٔ ذیل که در بالای بنا نصب شده است:
ای شه کربلا سلامٌ علیک،
همگی در عزا سلامٌ علیک
دیده جان انس و جان همه را،
خاک تو توتیا سلامٌ علیک
مرتضی رضوانفر، پژوهشگاه میراث فرهنگی