کمال خجندی شاعر بزرگ تاجیک (۸ق) در بازگشت از حج تصمیم گرفت در تبریز بماند و در همین شهر نیز آرمید.
وی در وصف تبریز میگوید:
تبریز مرا راحت جان خواهد بود،
پیوسته مرا ورد زبان خواهد بود/
تا در نکشم آب چرنداب و گجَل،
سرخاب ز دیده ام روان خواهد بود/
نام کمال به درخواست مشترک ایران، تاجیکستان و قرقیزستان در سال ۲۰۲۰م در فهرست پاسداشت مشاهیر یونسکو قرار گرفت.
با همت انجمن دوستی ایران و تاجیکستان در سال ۱۳۹۳ش، تنی چند از سُغدیان، مشتی خاک را به یادگار از آرامگاه کمال در تبریز به شهر خجند کنار رود سیحون یا سیردریا بردند و در حیاط خانهٔ کمال آرامگاهی نمادین ساختند و کتیبه‌ای به خط نیاکان نصب کردند.
در بازدید از موزه کمال، حاکم خجند و خانم فرزانه خجندی شاعر بلندآوازه تاجیک نیز حضور یافتند.
اگر کمال را معروفترین شاعر سبک کهن خجند بدانیم فرزانه نیز معروفترین شاعر سبک نوین است.
فرزانه به فروغ (فرخزاد) تاجیکستان معروف است./ کانال تلگرامی کتیبه. مرتضی رضوانفر، پژوهشگاه میراث فرهنگی
