فروزان حسن پور پژوهشگر مسایل ترکیه
پیش از این دولت ترامپ ترکیه را به دلیل این معامله تسلیحاتی تحریم کرده بود و روابط میان دو کشور و حتی قرارداد مشارکت در تولید جنگنده اف ۳۵ نیز به دلیل این تنش تحت شعاع قرار گرفت.
از دیدگاه امریکا اقدام ترکیه برای گسترش تامین کنندگان تسلیحاتی خود می تواند یک ریسک امنیتی برای ناتو باشد. چرا که از یک سو موجب می شود تا ترکیه وارد چارچوبهای امنیتی غیر غربی شود. همچنین این قراردادهای تسلیحاتی موجب می شود تا نفوذ رقبای امنیتی ناتو افزایش پیدا کند و در نهایت و شاید مهمتر از همه اینکه چنین اقدامی میتواند در بلند مدت فرهنگ نیروهای مسلح ترکیه را از غربی به شرق گرا تغییر دهد.
با این حال ترکیه همچنان برروی تصمیم خود ایستادگی دارد و حتی تحریم های امریکا نیز نتوانسته است تصمیم ترکیه را تغییر دهد. علت این امر را میتوان در این دانست که ترکیه احساس میکند گسترش شرکای تسلیحاتی وی می تواند وابستگی به شرکای غربی و توانایی فشار آنها در معادلات سیاسی را کاهش دهد.
این مسئله برای ترکیه که درگیر بحران در مدیترانه است و موجب تنش بین ترکیه و ناتو شده از اهمیت بالایی برخوردار است. ترکیه که با محدودیتهای انرژی رو به رو است به شدت به دنبال این است تا بتواند عمق نفوذ خود در منابع انرژی مدیترانه را گسترش دهد.
از این رو با توجه به اهمیت منابع انرژی برای ترکیه در مقایسه با معاملات تسلیحاتی با غرب، به نظر نمی رسد که فشارهای امریکا بتواند ترکیه را نسبت به خرید خود از روسیه منصرف سازد.