بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین سیستمهای حملونقل گاز آسیای مرکزی- منطقۀ خزر روسیه دوست ندارد در تجارت آسیای میانه پشت سر چین قرار بگیرد نقش کلیدی جمهوری آذربایجان در برنامههای اقتصادی روسیه پس از جنگ اوکراین قزاقستان به راهگذر ترانس-افغان میپیوندد استراتژی روسیه در اوکراین در سال ۲۰۲۴ آیا طالبان از موضع خود در خصوص زنان کوتاه خواهد آمد؟
نفوذ چین در خاورمیانه تاکنون عمدتاً به حوزه تجاری و اقتصادی گسترش یافته است و در حال حاضر عمدتاً در چارچوب طرح "یک کمربند، یک جاده" اجرا میشود.
آنطور که به نظر میرسد، یکی از سناریوهای قابلتأمل در تقسیم «کیک آسیای مرکزی» در دوره جاری و در کوتاهمدت، سهمخواهی فعالانه «حداقل» سه بازیگر اصلی یعنی روسیه، چین و ترکیه است که هر یک، در دامنهای از فرصتها و چالشها و با اتکا به ظرفیتها و ابزارهای متمایز خود، در فضای سیاست، اقتصاد و فرهنگ این منطقه تأثیرگذار خواهند بود.
در طول سالها، سیاست چین واحد نقش مهمی در حفظ ثبات در روابط هند و چین ایفا کرده است، حتی اگر هر دو کشور به روشهای مختلف رشد کرده و تغییر کردهاند. این سیاست از تنش بین دو کشور بر سر موضوع تایوان جلوگیری کرده است.
تحولات در سطح منطقهای آن هم در منطقهای راهبردی همچون خاورمیانه که در محیط پیرامونی کشور چین قرار گرفته و رفتار کنشگران این منطقه در قبال بازیگران فرامنطقهای، سبب شده است تا چین حداکثر توان خود را به منظور بهرهبرداری از وضعیت موجود و پیشبرد منافع خود بهکار ببرد. به عنوان مثال فروپاشی سازمان تروریستی داعش در عراق و سوریه و فضای بهوجود آمده در منطقه خاورمیانه سبب میشود تا چین آماده ورود به فضای پسا-داعش در این منطقه شود.
تنش ها بین دو کشور از زمانی که اعلامیه مشترک شی جینپینگ و رهبران خلیج فارس در دسامبر موجب ناامیدی در تهران شد، فروکش کرده است.
روند کنونی دگرگونی سریع دنیای پسا دوقطبی را می توان در سطوح مختلف ردیابی کرد. یکی از آنها تغییر رویکردها در حمایت اطلاعاتی از سیاست خارجی قدرت های پیشرو است. چین در این زمینه پیشتاز بوده است.
جمهوری خلق چین آمریکا را به دلیل سرنگونی بالون هواشناسی خود محکوم کرد. پکن نیز اعلام کرده است که آماده است در شرایط مشابه علیه آمریکا از زور استفاده کند. اما واقعیت اینست که چین نمیتواند از این تهدید حمایت کند.
آسیبی که شی وارد کرده در حال حاضر به طرق مختلف خود را نشان داده شده است. اقتصاد چین تحت مداخلههای دلبخواهانه او و سنگینی سیاست کووید (COVID) صفر دچار مشکل شده است (بیش از ۳۱۳ میلیون نفر اخیراً تحت نوعی قرنطینه بودند). دوران رشد ۱۰ درصدی تولید ناخالص داخلی گذشته است؛ در حالی که دولت پیش بینی می کند چین امسال به ۵.۵ درصد برسد، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که رسیدن به نصف این رقم هم برای چین خوش شانسی خواهد بود. ارزش یوان اخیراً به پایینترین حد خود در ۱۴ سال گذشته رسیده و خردهفروشی، سود شرکتها، تولیدات صنعتی و سرمایهگذاری در مستغلات بسیار پایین آمده است. در همین حال، بیکاری به شدت افزایش یافته و در تابستان به ۲۰ درصد در میان جوانان رسیده است. تخمین زده میشود که در سال گذشته ۴.۴ میلیون کسب وکار کوچک مجبور به تعطیلی شدند، و دادههای غیررسمی (آمار رسمی در دسترس نیست) نشان میدهد که کشور نیز از فرار مغزها رنج میبرد زیرا اربابان فناوری، میلیاردرهای دیگر و متخصصان طبقه متوسط برای خروج هجوم میآورند.
ریچارد آلدوس، استاد بارد کالج و نویسنده کتاب «مک میلان، آیزنهاور و جنگ سرد» معتقد است این اتفاق بازتابی از حوادث جنگ سردی است. اعت