بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین نقش کلیدی جمهوری آذربایجان در برنامههای اقتصادی روسیه پس از جنگ اوکراین قزاقستان به راهگذر ترانس-افغان میپیوندد استراتژی روسیه در اوکراین در سال ۲۰۲۴ آیا طالبان از موضع خود در خصوص زنان کوتاه خواهد آمد؟ ساختار امنیتی اوراسیا: از ایده تا عمل چالشهای حقوقی تحریمهای اتحادیه اروپا علیه روسیه
نفوذ چین در خاورمیانه تاکنون عمدتاً به حوزه تجاری و اقتصادی گسترش یافته است و در حال حاضر عمدتاً در چارچوب طرح "یک کمربند، یک جاده" اجرا میشود.
ظهور چین به عنوان ابرقدرت شرقی مفهوم جدید « محور آسیایی» را در ادبیات روابط بینالملل ترویج داده است. با وجود اینکه منظور از این مفهوم گرایش به سوی چین است اما منظور از محور آسیایی در غرب و به ویژه آمریکا افزایش تمرکز برای کنترل چین و در حوزه خلیج فارس گسترش روابط با اژدهای زرد میباشد.
دولت چین قصد دارد در تازهترین اقدام خود برای تحریک رشد اقتصادی و دستیابی به رشد ۵/ ۵ درصدی هدفگذاری شده برای سال ۲۰۲۲، یک صندوق سرمایهگذاری ۷۵ میلیارد دلاری تاسیس کند. هدف از این کار کمک به هزینههای زیرساختی و احیای اقتصاد چین عنوان شده است. پیگیری سیاست کووید صفر و انقباض اقتصاد جهانی مهمترین تهدیدهای رشد اقتصادی چین به شمار میروند. از سوی دیگر ظهور ریسکهای ژئوپلیتیک جدید به دنبال جنگ اوکراین، خروج سرمایه خارجی و آمارهای غیرقابل اعتماد دولتی از دیگر چالشهای پیش روی اقتصاد چین به شمار میرود.
«هال برندز» استاد مسائل جهان در دانشگاه جان هاپکینز، در مقالهای در مجله فارنپالیسی نوشت: فوریت استراتژیک چین در حال افزایش است؛ زیرا چشمانداز اقتصادی آن تیرهوتار شده است. استراتژی چینی «قابلیتها را پنهان کن و زمان بخر» یک راهبرد اعتماد به نفس صبورانه بود. اگر زمان به نفع پکن در حال حرکت بود، پس منطقی بود که بهتدریج قدرت این کشور تقویت شود و رویارویی با ایالاتمتحده را به تاخیر اندازد. اما امروز، طرز فکر استراتژیک چین مبهمتر است.
رضا بهرامی، سفیر پیشین ایران در افغانستان در مقالهای که بخشهایی از آن در این نوشتار آمده، به بررسی آخرین تحولات ابر پروژه کمربند راه ابریشم پس از جنگ میان روسیه و اوکراین پرداخته است.
گروه هفت در نشست اخیر خود در آلمان یک برنامه زیرساختی جدید معرفی کرده است که به نوعی رقیب طرح کمربند و راه چین به شمار میرود. هدف طرح شراکت برای سرمایهگذاری و زیرساخت جهانی، اختصاص ششصد میلیارد دلار برای پروژههای زیرساختی جهانی در کشورهای دارای درآمد پایین و متوسط در پنج سال آینده اعلام شده است.
در سال قبل از حمله روسیه به اوکراین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲، یک «تغییر پارادایم» در تعامل بین ایالاتمتحده و چین وجود داشت.دولت بایدن «سیاست مهار» را تا حد زیادی از دولت ترامپ به ارث برده است، با این تفاوت که اولی بیشتر بر شکلدهی محیطی بینالمللیای متمرکز است که «مهار چین» را بهتر تسهیل میکند؛ درحالیکه حداقل تاکیدی شفاهی بر ایجاد «نردههای محافظ» برای ممانعت از خارج شدن از مسیر رقابت استراتژیک دارد.
امروزه بخشی از استراتژی توسعه و امنیت ملی کشورهای جهان خصوصا کشورهای توسعه یافته با موضوع انرژی در پیوند است. به همین دلیل انرژی در زمره کالاهای استراتژیک قرار می¬گیرد. چین یکی از کشورهای توسعه یافته جهان است که رشد اقتصادی و نیز موقعیت کنشگری آن در عرصه بین الملل در ارتبـاط تنگاتنگی با امنیت انـرژی آن قرار دارد. به همین دلیل این کشور در تلاش است تا کلیه راههای سیاسـی، اقتـصادی، دیپلماسـی را برای تأمین امنیت انرژی و طراحی استراتژی انرژی خود بکار گیرد.
سیاستهای در پیش گرفتهشده از سوی دولت چین حاکی از آن است که حزب کمونیست دیگر تمایلی به تداوم سیاستهای مبتنی بر توجه به مالکیت خصوصی ندارد. وضع قوانین کنترلی جدید از قدرت بسیاری از شرکتهای چینی کاسته است. از سوی دیگر دولت این کشور با تاسیس مراکز پژوهشی جدید در دانشگاهها قصد دارد یک ایدئولوژی که خود آن را با شعارهایی نظیر«جلوگیری از گسترش بینظم سرمایه» توصیف میکند، تبلیغ کند. بسیاری این اقدامات و بازگشت به ادبیات مارکسیستی را حرکتی برای جلوگیری از به خطر افتادن قدرت حزب تلقی میکنند.