رئیس بانک مرکزی ایران در این مراسم از «یکپارچهسازی زیرسیستمهای بانکی دو کشور بهعنوان گامی بزرگ برای ایجاد همکاریهای اقتصادی یکپارچه در منطقه، تکمیل فرآیند کاهش وابستگی به دلار، و تسهیل روابط اقتصادی و گردشگری بین ایران و روسیه» یاد کرد. وی افزود: «با اتصال شبکههای پرداخت ملی دو کشور، مرزهای پرداخت الکترونیکی از میان برداشته شده و فصل جدیدی در همکاریهای اقتصادی و فرهنگی دو ملت آغاز میشود».
این چرخش در میانه رقابتهای انتخاباتی ریاستجمهوری ایران رخ داد. چرخشی که جنگ کریدوری را به جنگ زیرساختی تبدیل خواهد کرد.
افزایش مسیرهای ارتباطی و کاهش وابستگی به یک مسیر، همافزایی میان پروژههای ترانزیت بینالمللی که از ایران میگذرند و گسترش بازرگانی با روسیه و اتحادیه اقتصادی اوراسیا، از جمله دلایل ایران برای توسعه دالان ترابری خلیج فارس-دریای سیاه است.
نتایج بررسی های موسسه های پژوهشی آمریکایی و عربی نشان می دهد جمعیت عربی خاورمیانه و شمال آفریقا دیدگاه مطلوبی را نسبت به حضور چین در منطقه دارند و در چند سال گذشته این دیدگاه مثبت تقویت شده است.
کرونا موجب شد بسیاری از کشورها سیاست پولی را فعال کنند. این موضوع تورم را در برخی از کشورها بهخصوص کشورهای در حال توسعه شعلهور کرده است. برخی از کشورها مانند برزیل با ابزار نرخ بهره و هدفگذاری تورمی در تلاش برای مهار تورم هستند. این در حالی است که کشور ترکیه با وجود تورمهای بالا همچنان سرکوب نرخ بهره را در دستور کار دارد. این رویکرد باعث شده است که چشمانداز مهار تورم و ثبات اقتصاد کلان در برزیل روشن و در ترکیه مبهم باشد.
ما تصور میکردیم چین نیز که از پیش برخی اصلاحات مبتنی بر بازار آزاد را اجرا کرده، پس از مدتی به سمت سیستمی شبیه سیستم آمریکایی حرکت خواهد کرد. آمریکاییها تجارت با چین را عادی کردند و با حوصله منتظر «گورباچف چین» بودند. اما این انتظار خیلی طولانی شده است.
طرح اجرای «کریدور شمال-جنوب» (International North–South Transport Corridor) که قرار است سواحل ایران در خلیج فارس و دریای عمان را از طریق خاک ایران و کشورهایی نظیر جمهوری آذربایجان و روسیه، به شمال اروپا متصل کند، سالها است که روی میز است. با این همه، فرصت سوزیهای داخلی و تحریمهای بین المللی، ممکن است دیر یا زود این طرح را که میتواند تجارت خارجی ایران را متحول کند، از صرفه اقتصادی بیندازند.
کشورهای عضو اوپک پلاس 10 روزی است که نمی توانند در خصوص شرایط استخراج نفت در ماه اوت سال جاری میلادی تصمیم واحدی بگیرند. امارات متحده عربی کاملا با توافق روسیه و عربستان سعودی برای افزایش تدریجی استخراج مخالف است و میخواهد که خودش تولید را افزایش دهد. این تقابل، کلیت اوپک پلاس را زیر سوال برده و بازار را با خطر کمبود نفت در ماه های پیش رو مواجه می کند. البته کارشناسان این وضعیت را بنبست تلقی نمی کنند.
رابطه ریاض و ابوظبی این روزها شاهد تنشی است که از چشم تحلیلگران به دور نمانده، تنشی که نشانههای آن در وضع محدودیتهایی از سوی دو کشور برای سفر مردمشان به عربستان یا امارات، نمایان شد.