در نخستین روز سال جدید، در افغانستان مراسم با شکوهی زیارتگاهها برگزار میشود
ایراس – «نبرد تبریز رزمی بود که بین شاه عباس بزرگ و عثمان دوم عثمانی در سال ۱۶۱۸ میلادی برابر با (۹۹۷ خورشیدی) روی داد. در این نبرد ایران به پیروزی رسید و نهایتا” صلح نامهای امضا شد. طی صلح حاصل شده با نام عهدنامه سراب، دستاوردهای زیر نصیب ایران شد: قبول متصرفات ایران از […]
ایراس – «ارتش عثمانی در سال ۹۹۳ ه.ق یعنی هفت سال پس آغاز جنگ با دولت صفوی و بعد از عهدنامه فرهادپاشا، تبریز را به اشغال خود درآورد. تبریز به دلیل اهمیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی به مقر آنها در آذربایجان تبدیل و «جعفر پاشا» به حکومت این شهر منصوب گردید. قوای عثمانی در […]
«عهدنامه فرهاد پاشا پس از جنگی طولانی میان امپراتوری صفوی در ایران و امپراتوری عثمانی از ۱۵۷۸ تا ۱۵۹۰ م. در تاریخ ۲۱ می ۱۵۹۰ م. منعقد شد. عهدنامه فرهاد پاشا پیامد جنگ چلدر بود که بین دولت صفوی و عثمانی روی داد. در این نبرد سپاه عثمانی موفق شد سپاه ایران را در نزدیکی […]
ایراس – «نبرد مراد تپه (۱۷۳۵ م.) که به نام نبرد یغوارد نیز شناخته میشود، در آخی کندی در نزدیکی شهر یغوارد ارمنستان بین سپاهیان ایران و عثمانی رخ داد و به پیروزی قاطع ایرانیان انجامید. قوای عثمانی که در حال استقرار توپ خانهاش در یک تپه کوچک بود با مانور تهاجمی نادرشاه به همراه […]
ایراس – کاترین کبیر با مشاهده خلأ قدرت خاندان زندیه در نواحی قفقاز در صدد فراهم آوردن زمینه های نفوذ سیاسی و نظامی خویش در خان نشین های دربند ٫باکو و قبله در آمد از همین روی به مشاوران و کارشناسان نظامی دستور طراحی عملیاتی برای بسط قدرت نظامی روسیه تزاری را صادر نمود در […]
ایراس – «قوای روسیه در سال ۱۷۷۴ م. توانست، نیروهای عثمانی را درهم شکسته و به دربار عثمانی و فرماندهان نظامی این کشور عهدنامه صلحی را که منافع آنان را تأمین می کرد، تحمیل کند. مطابق عهدنامه صلح کوچک قینارجه (کاریناوجی) قسمت هایی در کنار رود دنیپر به روسیه واگذار شد و قرار شد تا […]
میرزا فتحعلی آخوندزاده (۱۸۱۲– ۱۸۷۸م.) نمایشنامهنویس و آزادیخواه ایرانی دوره قاجار در سال ۱۲۲۷ ه.ق در شهر نخو (نوخه) از توابع شکی (یکی از شهرهای جمهوری آذربایجان امروزی) زاده شد. او را بنیانگذار ادبیات نو در ایران، نخستین نمایشنامهنویس ایرانی، پیشرو فن نمایشنویسی اروپایی در آسیا و از پیشگامان جنبش ترقیخواهی و ناسیونالیسم ایرانی میدانند. […]
«عباس قلی خان باکیخانوف در توصیف شخصیت جوادخان زیاداوغلی او را با وجود فضایل هنری و صنایع پروری، امیری سفاک و بی پروا از ارتکاب معاصی خوانده که اهالی مملکتش از او روگردان و امرای همجوار نیز خواهان سرنگونی او بودند (باکیخانوف،۱۳۸۴: ۲۰۳).» دلیل جهت گیری عباس قلی خان که یکی از اعضای کارکنان دستگاه […]