اظهارات دیمتری ترنین، دکتر تاریخ و عضو شورای امور بین الملل روسیه در گفتگو با سایت «مرکز تحلیلی مطالعات و ابتکارات راهبردی»: وزارت امور خارجه روسیه پیشنهاد برگزار جلسه وزرای امور خارجه ارمنستان، آذربایجان و روسیه در مسکو را داد تا «راههای اجرای توافقات در سطح عالی، از جمله موضوع توافق بر سر قرارداد صلح و متعاقبا برگزاری نشست سران روسیه، آذربایجان و ارمنستان در مسکو برای امضاء قرارداد صلح را بررسی کنند». اما سوالی که مطرح می شود این است که روسیه به چه منظور می خواهد که قرارداد صلح در روسیه امضاء شود، [قراردادی] که بر مبنای نتایج مذاکرات با نظارت[اروپا و آمریکا] است و هدف آن اخراج روسیه از ارمنستان و در کل از منطقه قفقاز جنوبی است؟ یا اینکه روسیه کمافی السابق همان طرح حل و فصلی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در پاییز سال گذشته در باشگاه والدای درباره اش صحبت کرد (یعنی به بعد موکول کردن مسأله رژیم حقوقی آرتساخ (قره باغ))، که باکو آن را برای خودش غیر قابل قبول نامید، را به پیش خواهد برد؟
من فکر می کنم که روسیه البته اگر وجه منفی آن را در نظر بگیریم، نمی خواهد که غرب کل پروسه مذاکرات را در انحصار خود در آورد و نمی خواهد که نقطه پایان در جایی در غرب گذاشته شود! به همین خاطر روسیه اصولا مخالف مشارکت غرب در جستجوی صلح در قفقاز جنوبی نیست، اما می خواهد که خودش تا اندازه ای اولویت داشته باشد. من فکر می کنم که این موضع غیر رسمی است، این دیدگاه من است. نمایندگان روسیه به اندازه کافی واقع بین هستند و درک می کنند که روسیه نمی تواند پروسه مذاکرات را به انحصار خود درآورد. یافتن نوعی موازنه لازم است، اما آنها تمایل دارند که در چارچوب این موازنه روسیه در هر حال از نوعی اولویت برخوردار باشد. چراکه از نظر جغرافیایی قفقاز جنوبی به روسیه نزدیک تر است، روسیه مدتی طولانی در این پروسه رهبری را بر عهده داشته است. ضمنا در چارچوب گروه مینسک روسیه در زمان خودش با کشورهای غربی بسیار خوب همکاری می کرد، به همین خاطر در اینجا اختلاف نظرهای بارز که در سایر نقاط بین غرب و روسیه وجود داشت، معمولا وجود نداشته است. به همین خاطر در اینجا بیشتر مسأله اولویت مطرح است، نه مواضعی مشخص. اما در خصوص خود مناقشه، سطوح و شرایط حل و فصل، صادقانه بگویم امروز باید در همه‌ی این واقعیت های نعمق کرد تا بتوان حرفی جدی در این خصوص زد. من صادقانه بگویم بسیاری از جزئیات را نمی دانم و نمی خواهد در این رابطه خیال باقی کنم.
