بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین نشست “فردوسی و شاهنامه در اوراسیا” ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی دیدار شی از اروپا و سر باز کردن زخمی کهنه ارزیابی روابط پیونگ یانگ-مسکو در دوره پس از جنگ با اوکراین تغییرات در دولت روسیه؛ ابتکار اقتصادی دفاعی ارمنستان در جهتگیری مجدد اقتصادی پیشرفت کندی دارد
در تاریخ 22 آوریل "دیوید کامرون"، وزیر امور خارجۀ بریتانیا یک سفر منطقهای به آسیای مرکزی و مغولستان را آغاز کرد. این سفر در بسیاری از منابع بهعنوان چارچوب 1+5 انگلستان و آسیای مرکزی تعبیر شد. سفر کامرون به آسیای مرکزی از این جهت حائز اهمیت است که این اولین سفر وزیر خارجۀ بریتانیا به کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان و ترکمنستان پس از استقلال این کشورها است. همچنین در ازبکستان نیز برای بیش از دو دهه از سال 1997 چنین بازدیدی انجام نگرفته بود. از این حیث میتوان این سفر منطقهای را حائز پیامهایی مهم و یک سطح جدید در نگاه بریتانیا به آسیای مرکزی در نظر گرفت.
بیش از چهار دهه است که افغانستان دو عنصر اساسی «امنیت و ثبات» را که متضمن رشد و توسعه جامعه هستند، از دست داده است. تاریخ نشان میدهد که با آغاز جمهوری توسط سردار محمد داوود، امنیت و ثبات در این کشور متزلزل شد. حمله شوروی به افغانستان و جهاد علیه آن، این دو عنصر را به تباهی کشاند. با حاکم شدن نظام دموکراتیک بر افغانستان، تصور میشد امنیت و ثبات بر افغانستان حاکم خواهد شد اما نه تنها چنین نشد بلکه گستره ناامنی و بیثباتی روز به روز افزایش یافت. با حاکم شدن طالبان، مردم افغانستان و کشورهای منطقه نگران دو فاکتور امنیت و ثبات در این کشور هستند.
بدون گذشت از برخی از خواسته های دو طرف، امکان دستیابی به توافق نهایی حل اختلافهای مرزی میان تاجیکستان و قرقیزستان وجود ندارد. در این مورد تاجیکستان می تواند از ادعای حق مالکیت خویش بر برخی مناطقی که در دوران شوروی براساس توافق دوجانبه به قرقیزستان واگذار شد، صرف نظر کند. جانب قرقیزستان نیز متقابلا می تواند برخی از زمین هایی را که از تاجیکستان اجاره کرده بود، بازپس دهد. زیرا موضوع مهم، ایجاد شرایط رفت وآمد آزادانه، استفاده از راه های ارتباطی، چراگاه ها و منابع آب برای ساکنان مناطق مرزی مشترک دو کشور است همانطور که در دوران شوروی وجود داشت.
قبل از شروع جنگ در اوکراین، روابط روسیه و چین در آسیای مرکزی، به عنوان یک شراکت رقابتی توصیف میشد. اما اکنون که پکن نه تنها ضعف اقتصادی، بلکه ضعف نظامی روسیه را به وضوح می بیند، به نظر نمیرسد با تقسیم کار یا مشارکت عمیق در آسیای مرکزی که روسیه و چین نقش برابر در آن داشته باشند، موافقت کند.
به قلم: شهاب شهسواری نمایندگان ویژه کشورهای منطقه و قدرتهای جهانی در امور افغانستان، در نشستی با حضور دبیرکل سازمان ملل متحد در دوحه گرد هم آمدند تا در خصوص وضعیت زنان در افغانستان گفتوگو کنند. یکی از دستورکارهای اصلی این نشست، بررسی استمرار فعالیتهای سازمان ملل در افغانستان بعد از منع فعالیت زنان افغان […]
تجربه برگزاری رفراندوم در آسیای مرکزی اثبات کرده که مردم معمولا با چنین اصلاحاتی مخالفت نمی کنند. در عین حال مقامهای ازبکستان مدعی هستند که اصلاحات کنونی در نتیجه دریافت نظرهای بیش از 220 هزار نفر از مردم تنظیم و تدوین شده است. از این رو، به نظر میرسد چالشی جدی پیشروی تصویب این اصلاحات قرار ندارد. با این حال این که با چه آرائی این اصلاحات تصویب شود، معیاری مهم برای دموکراسی در ازبکستان خواهد بود.
در نشست پاریس که ماه گذشته با حضور نمایندگان کشورهای غربی برگزار شد، آمریکاییها پشت درهای بسته اعلام کردند که کشورهای آسیای مرکزی از پروژه تغییر رژیم در افغانستان حمایت نخواهند کرد. حتی تاجیکستان از "جبهه مقاومت ملی" فاصله خواهد گرفت تا مبادا وارد یک جنگ داخلی در افغانستان شود. امامعلی رحمان یک رئالیست سرسخت است. حال، خطر واقعی که در آینده وجود دارد این است که آمریکا و متحدان آن که نتوانستند طالبان را همسو و مطیع خود کنند و نتوانستند یک جنبش مقاومت ضد طالبانی ایجاد کرده یا اینکه کشورهای آسیای مرکزی را متقاعد به جدا شدن از مسکو و پکن کنند، ممکن است رو به سوی آخرین گزینه بیاروند که آن ایجاد هرج و مرج و آنارشی در افغانستان است، به نحوی که دیگر هیچ برندهای نداشته باشد.
توسعه تعاملات آسیای مرکزی و طالبان بر اساس روندهای کنونی بهوضوح دو پیامد منطقهای و بینالمللی را در بر خواهد داشت. نخست، کاهش نقش ازبکستان در تعاملات با طالبان و افزایش نقش سایر کشورها به تناسب نوع رویکرد و انگیزههای آنها است و دومین بروندادی که در سطح بینالمللی قابل توجه است، تسریع و تسهیل فرایند شناسایی بینالمللی دولت طالبان است.
کریم داوودمعینی بر این باور است که نشستهای مکرر کشورهای منطقهای و همسایه افغانستان اساسا تأثیر مثبتی بر تحولات این کشور، امنیت همسایگان و در کل امنیت منطقهای ندارد؛ تا زمانی که به نظر او حکومت طالبان در افغانستان روی کار باشد؛ چراکه این تحلیلگر یقین دارد حکومت طالبان بهعنوان یک واقعیت میدانی توانسته است که تحولات دیپلماتیک را هم تحت تأثیر قرار دهد./محمدعلی نایبی اعتقاد دارد که طالبان اکنون برخلاف تمام تحلیلهای سیاسی و رسانهای جریانهای داخلی در ایران که سعی در تطهیر طالبان داشتند، به توسعه گروههای تروریستی، تقویت قاچاق مواد مخدر و همچنین محدودکردن رسانهها، حقوق زنان و حتی تحصیل و اشتغال بانوان و نادیدهگرفتن حقوق همه جریانهای سیاسی، اقوام و مذاهب غیرپشتون پرداخته است.