«جوانان قاطعتر بر این باورند که اقتصاد با سرعت بالا رشد خواهد کرد و کشور ما را به جایگاه بالاتری در رتبهبندی قدرتهای بزرگ خواهد رساند.»
حزب کمونیست چین در حالی روز اول جولای یکصدمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت که تلاش میکند برخی از واقعیتها را در مورد خود مخفی نگه داشته و تمایلی به رسانهای شدن آن ندارد.
هرات، این نقطة کانونی خراسان بزرگ، منتظر شکوهی دوباره است. خرم روزگاری را مردم ایران و افغانستان به روزگار یکپارچگی سرزمینی شان تجربه کردند و خاطرات نیکوئی را در دل تاریخ برجای گذاشته اند. بیش باد و کم مباد پیوندها و همدلی ها.
روسیه یکی از پیشتازان تولید واکسن برای ویروس کووید-19 در جهان است و با وجود تردیدهای اولیه در سطح بین المللی، بسیاری از کشورها حتی دول اروپایی حاضر شدند واکسن اصلی روس ها موسوم به اسپوتنیک وی را استفاده کنند. با این حال در خود روسیه مردم با وجود امکان واکسیناسیون رایگان و همگانی، اقبال چندانی به این محصول وطنی نشان نمیدهند.
پس از سفر اخیر وزیرخارجه پاکستان به ایران و رایزنیهای دو کشور درخصوص تسهیل سفرهای مردمی از جمله توسعه گردشگری مذهبی اتباع پاکستانی به امکان مقدس در ایران، اکنون شنیدهها از طرح پیش نویس سیاست جدید دولت اسلامآباد با تهران موسوم به «سیاست مدیریت زائرین» حکایت دارد.
رئیس جمهور پیشین ازبکستان، اسلام کریموف که نزدیک به ۳۰ سال در قدرت بود، جنگی را علیه جنبشهای مذهبی خارج شده از تفسیر رسمی دولت از اسلام آغاز کرد. سرویسهای امنیتی از مسلمانان باتقوا نظرسنجی میکردند و گاهی مردان را فقط به دلیل داشتن ریش به زندان میانداختند. کریموف پخش اذان در مساجد و رعایت حجاب از سوی زنان را ممنوع کرد. در این بین لیست سیاه مشکوک به افراط گرایان مذهبی شامل هزاران نام بود.
دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین به عنوان تصمیم گیر اصلی این کشور بتازگی سیاست های جدید جمعیتی چین را که به زوج ها اجازه می دهد سه فرزند داشته باشند ابلاغ کرد سیاستی که به نظر می رسد برای حفظ جایگاه اقتصادی و سیاسی چین در جهان تصویب شده است.
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آنکارا میگوید: «زبان فارسی زبانی است که باید از آن حمایت شود و برای آموزش دادن آن همت شود. ما برای مطالعات تاریخی و ادبی در این حوزه جغرافیایی به زبان فارسی نیاز داریم و یکی از حوزههایی که دستنخورده و بکر است، بررسی ادبیات تطبیقی ترکیه و ایران است.»
معمولاً در کشورهای درحال توسعه یا نسبتاً توسعهیافته این رویه معمول است که شیوه حکومتداری، جایگاه و موقعیت سیاسی نظام سیاسی و شخصیت و رفتار سیاسی حاکمان، با دیگر کشورها و حکومتها مقایسه و ارزیابی می شود.