اخبار
بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱)
بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱)
❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱)
پیامدهای تحریم‌ها علیه روسیه
واقعیت‌های توافق هسته‌ای اوکراین
ارزیابی روابط پیونگ یانگ-مسکو در دوره پس از جنگ با اوکراین
تغییرات در دولت روسیه؛ ابتکار اقتصادی دفاعی
ارمنستان در جهت‌گیری مجدد اقتصادی پیشرفت کندی دارد
چینی سازی ادیان
پدر و دختر؛ برداشتی آزاد از کتاب دختر استالین
مجمع اقتصادی کشورهای ترک: چه آینده‌ای قابل انتظار است؟
آسیای مرکزی Archives - صفحه 10 از 78 - ایراس
مجمع اقتصادی کشورهای ترک: چه آینده‌ای قابل انتظار است؟
یش از ۵.۵ میلیون نفر با ریشه‌های ترک در کشورهای مختلف اروپایی زندگی می‌کنند.
استراتژی امنیتی-دفاعی پاکستان در عصر ایندو- پاسیفیک
در عصر ایندو-پاسیفیک که به شدت متمرکز بر مبادلات اقتصادی-تجاری است پاکستان در موقعیت ژئوپلیتیکی قدرتمند قرار دارد که از طریق فرصت‌های ژئواکونومیک که فضای پیرامونی در اختیارش قرار می‌دهد سیاست‌های امنیتی-دفاعی آن شکل خواهد گرفت. در این بین هند به عنوان یک رقیب قدرتمند و قدیمی، می‌تواند چالش‌های تنش‌زایی را برای ثبات این کشور به وجود آورد. از آنجائی که هند، کریدور اقتصادی چین- پاکستان را چالشی برای منافع ژئوپلیتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک خود می‌بیند که به نوعی می‌تواند در ارتباطات این کشور برای اتصال با کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان خلأهایی را به وجود آورد، مسئله بلوچ‌ها و پنجابی‌ها همچنین کشمیر(ژئوپلیتیک آب) به عنوان یک ابزار قدرتمند و بازدارنده برای تضعیف توان دفاعی-امنیتی پاکستان در نظر گرفته می‌شود که می‌بایست این کشور استراتژی و تاکتیک‌هایی را در جهت حل این مشکلات تدوین و اجرایی کند.
قرارداد گازی عراق با ترکمنستان و تأثیر آن بر ایران
صادرات گاز ترکمنستان در سال 2022 ، به 25/10 میلیارد دلار رسید که نشان می دهد قیمتی در حدود 250 تا 290 دلار برای هر هزار مترمکعب داشته است.
سرمایه‌گذاری‌های چین در افغانستان؛ اقدام اقتصادی راهبردی یا انگیزه‌بخشی به طالبان؟
لازم است تا فعالیت‌های چین در افغانستان را در چارچوب راهبرد بلند مدت آن برای دسترسی به منابع راهبردی و همچنین رقابت جهانی آن با آمریکا در نظر گرفت. لذا به رغم همه ادعاهای مطرح شده درباره عدم علاقه چین به ایجاد «حوزه نفوذ»، مولفه‌هایی از ایجاد حوزه نفوذ دیده می‌شود. به لحاظ سیاسی نیز به نظر می‌رسد که پکن تمایل دارد تا بعد از شکست سایر بازیگران بین‌المللی در افغانستان به بازیگر مهمی در این کشور بدل شود؛ هر چند ظاهرا نمی‌خواهد نوعی برتری انگاری و پیروزنمایی افراطی را از خود به نمایش بگذارد. هنوز مشخص نیست که آیا چین به دنبال تحقق منافع (و پروژه‌های) اقتصادی حقیقی در افغانستان است یا این که از این پروژه‌ها برای انگیزه‌بخشی به حکومت طالبان در حوزه‌های امنیتی و سایر حوزه‌ها استفاده می‌کند. جواب این سئوال بله و خیر نیست چون تعادل بین این دو گزینه، ممکن است به واسطه تحولات سیاسی منطقه یا جهان تغییر پیدا کند.
آسیای مرکزی: رقابت یا همکاری؟
فعالیت فرستادگان و لابی‌گرانی که آنها استخدام کرده‌اند باعث ایجاد اضطراب در بین مقامات محلی و بازرگانان شده است. نمایندگان ایالات متحده، بریتانیا و اتحادیه اروپا تهدید می‌کنند که کشورها و همچنین سیاستمداران و شرکت‌های مرتبط با آنها را در لیست تحریم قرار خواهند داد.
روسیه و مشکلی به نام «کارگران خارجی مسلمان»
مسکو از یک سو به مهاجران مسلمان از آسیای مرکزی نیاز دارد تا بتواند مشکلات جمعیتی خود را حل کند، اما از سوی دیگر نمی‌تواند اجازه دهد که افراط گرایی در میان آنها گسترش یابد.
بررسی رویکرد ویژه چین به افغانستانِ پس از خروج آمریکا
از زمان سقوط نظام جمهوریت در افغانستان، شاهد اهمیت یافتن تدریجی افغانستان برای چین و رویکرد و نگرش ویژه پکن به افغانستان بوده‌ایم. پیام واضح عملکرد و رفتارهای اخیر پکن در افغانستان، «اتخاذ ابتکار عمل» و «جسارت اقدام» است که می‌تواند قدرت نفوذ و اثرگذاری چین بر حکومت طالبان را افزایش دهد. اما درک این نکته لازم است که چین بدون مشارکت در فرایندی چندجانبه (با حضور همسایگان افغانستان) قادر به پیگیری اهداف خود در افغانستان نخواهد بود. اگر چین بتواند برخی تضمین‌های محلی و منطقه‌ای را دریافت کند، احتمالا اقدام به ایفای نقش اقتصادی پر رنگ‌تری در افغانستان خواهد کرد؛ در چنین شرایطی فرصتی تازه برای انواع همکاری‌های ایران و چین در افغانستان (به صورت دو جانبه و یا با مشارکت دیگر همسایگان افغانستان) فراهم خواهد شد.
چشم‌انداز «سیاست موازنه» در روابط پاکستان با چین و آمریکا
پاکستان تاکنون عرصه اصلی رقابت آمریکا و چین نبوده است. بویژه اگر این کشور گام‌های موثری برای بهبود روابط دوجانبه با ایالات متحده بردارد و استقلال خود را در روابط رو به رشد با چین نیز حفظ کند، نیازی به ایجاد تنش با یکی از این دو قدرت نیست. آنچه از شواهد و رویکردهای سیاسی پاکستان می‌توان دریافت این است که در بلندمدت، پاکستان قصد ندارد فرصت‌های آشتی با ایالات متحده را از دست دهد و از تضعیف روابط خود با چین نیز اجتناب می‌کند و به همکاری با ایالات متحده و چین توامان به نفع صلح و امنیت منطقه‌ای خود ادامه خواهد داد. باید دید پاکستان تا چه زمانی می‌تواند این سیاست را پیش ببرد، از آنجا که روابط پاکستان با قدرت‌های بزرگ در شرایط فعلی به علت مشکلات فزاینده پاکستان به طور قابل توجهی متناقض به نظر می‌رسد، ممکن است راهبردهای این کشور در میانه راه تغییر جهت دهد. عمده‌ترین دلیل آن نیز این است؛ انتظارهای چین از پاکستان احتمالاً در آینده نزدیک رشد قابل توجهی خواهد داشت، بویژه اگر پاکستان از نظر اقتصادی به چین وابسته تر شود. در این صورت رویکرد ایالات متحده برای ارزیابی مجدد روابط خود با پاکستان و تقویت بیشتر اتحاد چهارگانه QUAD برای مهار چین می تواند به مهم‌ترین مسئله پیش رو تبدیل شود.
رویکردهای جدید غیرروسی در همکاری‌های دفاعی آسیای مرکزی
نگاه آسیای مرکزی در حال حاضر به بیشینه‌سازی توان نظامی و دفاعی برای مواجهه با هر تهدیدی با استفاده از ظرفیت‌های غیرروسی است. در چنین شرایطی بسیاری از بازیگران خارجی نظیر ترکیه، هند، پاکستان و برخی کشورهای غربی، اقدام‌های موثری را برای استفاده از این شرایط صورت داده‌اند. کشورهای منطقه نیز با استفاده از این حمایت‌ها به توسعه زیرساخت‌های دفاعی و نظامی خود در داخل و در رویکردهای درون‌منطقه‌ای پرداخته‌اند.
