بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی دیدار شی از اروپا و سر باز کردن زخمی کهنه ارزیابی روابط پیونگ یانگ-مسکو در دوره پس از جنگ با اوکراین تغییرات در دولت روسیه؛ ابتکار اقتصادی دفاعی ارمنستان در جهتگیری مجدد اقتصادی پیشرفت کندی دارد چینی سازی ادیان
در تاریخ 22 آوریل "دیوید کامرون"، وزیر امور خارجۀ بریتانیا یک سفر منطقهای به آسیای مرکزی و مغولستان را آغاز کرد. این سفر در بسیاری از منابع بهعنوان چارچوب 1+5 انگلستان و آسیای مرکزی تعبیر شد. سفر کامرون به آسیای مرکزی از این جهت حائز اهمیت است که این اولین سفر وزیر خارجۀ بریتانیا به کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان و ترکمنستان پس از استقلال این کشورها است. همچنین در ازبکستان نیز برای بیش از دو دهه از سال 1997 چنین بازدیدی انجام نگرفته بود. از این حیث میتوان این سفر منطقهای را حائز پیامهایی مهم و یک سطح جدید در نگاه بریتانیا به آسیای مرکزی در نظر گرفت.
اگرچه در دور قبل انتخابات ریاست جمهوری نیز انتقادهای زیادی به عملکرد میرضیایف با حضور در دومین دوره انتخابات و استحکام جایگاه وی از سوی غرب مطرح شد، انتخابات حاضر به دلیل آن که پس از رفراندوم اصلاحات قانون اساسی برگزار شد و حضور وی در قدرت را برای 14 سال دیگر تضمین میکرد، از جهات بیشتری با انتقاد مواجه شد. تصمیم نهایی شوکت میرضیایف برای حضور در قدرت تا زمان حضور یک آلترناتیو قدرتمند برای پیشبرد برنامههای اصلاحات، عاملی است که این فضا را به وجود آورد. با این حال به نظر میرسد این رویکرد اساسا متفاوت از روندهای طی شده در ترکمنستان و تاجیکستان بوده و حتی تمایزهای جدی با مدل انتقال قدرت در قزاقستان دارد.
راه آهن خواف – هرات طرحی قدیمی است که زمان ارائه آن به دوران جمهوری داوود خان در دهه ۱۳۵۰ میرسد. به علت بروز جنگها در افغانستان اجرایی شدن این طرح چند دهه به تعویق افتاد. پروژه راه آهن خواف – هرات میتواند منجر به تحول عمیقی در زمینه تجارت دوجانبه ایران و افغانستان شود. فعال شدن این مسیر ریلی هر چند در وهله اول گامی کوچک میان دو کشور همسایه در راستای افزایش مبادلات تجاری قلمداد میشود اما میتواند روزنهای باشد برای اتصال منطقهای و بینامنطقهای که با توجه به ضرورتهای آینده قطعاً مورد توجه کشورهای ذینفع بخصوص کشورهای آسیای مرکزی و چین قرار خواهد گرفت.
میتوان تصور کرد که چرخه قدرت در پاکستان در شکل و شمایل دست بدست شدن قدرت بین ژنرالهای قدرت طلب و احزاب سیاسی مدعی قدرت، باقی بماند و بر اثر آن، پاکستان از روند توسعه پایدار، لااقل در مقایسه با هند - رقیب منطقهای اش - کنار گذاشته شود.
به نظر میرسد اتحادیه اروپا همچنان ابزاری کارآمد برای ارعاب کشورهای آسیای مرکزی در حوزه تحریمها در اختیار ندارد. نخست آن که اقتصاد کشورهای آسیای مرکزی جزو غیرشفافترین اقتصادهای جهان قرار گرفتهاند و عموما منافع حلقههای الیگارشیک به منافع اقتصادی ملی پیوند خورده است. لذا، شناسایی کانالهای دور زدن تحریمهای روسیه در چنین ساختارهایی اساساً کاری دشوار برای اروپا محسوب میشود. دوم، کشورهای منطقه در چارچوب تصمیمهای دولتی اقدامهای منسجمی را برای رهایی از پیامدهای احتمالی تحریمها اتخاذ کردهاند.
حجم تجارت میان چین با کشورهای آسیای مرکزی از 0.46 میلیارد دلار در سال 1992 به 70.02 میلیارد دلار در سال 2022 افزایشیافته و در سهماهه اول سال 2023 نسبت به سال قبل 23 درصد افزایشیافته است.
قطر بوضوح در حال تبدیل شدن به یکی از بازیگران نوظهور در آسیای مرکزی است و بسته به ظرفیتها و اولویتهای سیاست خارجی قطر و جایگاه آسیای مرکزی در آن، این بازیگری نوظهور در منطقه میتواند با فرصتها و محدودیتهایی مواجه شود. همچون سایر کشورهای عربی، سرمایه بیش از هر عامل دیگری مزیت نسبی قطر است.
عضویت ایران در این سازمان، شش پیامد مهم را به دنبال خواهد داشت که در این یادداشت تحلیلی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است.
گروههای شبهنظامی بلوچ به طور فزایندهای تجارت، از جمله کامیونهای استخراج معدن و تردد در بزرگراههای محلی را هدف قرار دادهاند.