ساموئل شاراپ و اسکات بوستون در Rand.org
خلاصه ای از یادداشت:
نویسنده معتقد است نباید در این خصوص اغراق کرد. کمکهای نظامی به کییف اهرم مؤثری برای حل بحران نیست. آمریکا از سال ۲۰۱۴ کمکهای بسیاری -از تجهیزات موشکی و سامانههای دفاعی تا اعزام نیروهای مستشاری- ارائه کرده است. ولی اوکراین با وجود این تسلیحات در برابر نیروهای تجزیهطلب در کریمه شکست خورده است و شرایط در مقابل نیروهای روسی مجهز و کارآزموده مشخص است.
🔸 در صورت بروز حمله، ارتش اوکراین باید بین درگیری وسیع و نمایشی از یکسو و دفاع کامل از برخی مناطق خاص و واگذاری دیگر مناطق، یکی را برگزیند. نیروهای نظامی روسیه که پیشتر تجربه پشتیبانی هوایی موفقیتآمیز در سوریه را داشتهاند، این بار نیز به پشتوانه حملات هوایی به وسیله جنگنده و پهپاد، نیروهای زمینی را به پیش خواهند برد.
🔸 توجیه دیگر کمکهای نظامی آمریکا به اوکراین، تجهیز نیروهای شبهنظامی و مردمی مخالف روسیه در اوکراین است. این مسأله هزینههای اشغال اوکراین را برای روسیه افزایش داده و مسکو را در یک نبرد فرسایشی گرفتار میکند. ولی نمیتواند یک محور قابل اتکا برای سیاست آمریکا در این بحران باشد.
✅ به نظر میرسد اگر روسیه وارد نبرد جدیدی شود، ارتش کنونی اوکراین بدون پشتیبانی غرب توان مقابله نخواهد داشت. روسیه احتمالاً تجهیز و تقویت نیروهای شبهنظامی همسو و مانورهای مرزی برای پشتیبانی این نیروها را بر حمله مستقیم ترجیح میدهد.
