۲۴به قلم: فن گائویو؛ استاد مهمان در دانشگاه سیچوان چین
فوریه مصادف با یک سالگی درگیری روسیه و اوکراین است و هیچکس نمی تواند پایان آن را پیش بینی کند. اگرچه درگیری بین روسیه و اوکراین است، اما تعداد شرکت کنندگان واقعی بسیار بیشتر است. سایر شرکت کنندگان به رهبری ایالات متحده از همان ابتدا، هرچند غیرمستقیم، در درگیری دخالت کرده اند.
در طول یک سال گذشته، همه شرکت‌کنندگان آنچه را که می‌توانستند انجام دادند و به آنچه که شایسته آن بودند، رسیدند. اوکراین متحمل تلفات سنگین شده است – ۴۲۰۰۰ سرباز اوکراینی و ۳۸۷۰۰ داوطلب خارجی. جمعیت آن نیز به شدت کاهش یافته است زیرا ۱۳٫۳ میلیون نفر از کشور فرار کردند و ۸٫۵ میلیون اوکراینی پس از الحاق دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون توسط روسیه جذب شدند.
علاوه بر این، شهرهای بزرگ و شهرهای کوچک بمباران شدند و سلاح ها، تجهیزات، پل ها و سایر زیرساخت ها ویران شدند. مردم اوکراین روزهای سختی را پشت سر گذاشته اند. در حالی که اوکراین متحمل خسارات غیرقابل اندازه گیری شده است، باید جنگ نیابتی را برای ایالات متحده و اتحادیه اروپا ادامه دهد و در نتیجه تبدیل به بزرگترین بازنده درگیری شده است.
روسیه هر گونه زمینه اخلاقی را که ممکن بود داشته باشد از دست داده و با نقض منشور سازمان ملل برای آغاز عملیات نظامی علیه یک کشور مستقل، وجهه بین المللی خود را تخریب کرده است. عملیات تهاجمی روسیه در جبهه های مختلف بررسی شده است و علیرغم هزینه بالای ۱۰۰۰۰۰ تلفات، نتوانسته است اهداف استراتژیک خود را محقق کند. رئیس جمهور ولادیمیر پوتین مجبور شد نیروهای تازه نفس را برای عملیات نظامی جدید بسیج کند.
روسیه برای جلوگیری از پیوستن اوکراین به ناتو، از جمله موارد دیگر، به این کشور حمله کرد، اما تنها به عضویت فنلاند و سوئد در ناتو سرعت بخشید و مرز ۱۳۴۰ کیلومتری آن را آشکار کرد. اگرچه روسیه مدعی الحاق دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون از طریق همه پرسی است، تحریم ها و خصومت های اعمال شده توسط ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سایر کشورها به شدت وجود و توسعه آن را محدود خواهد کرد. به طور خلاصه، آنچه روسیه از دست داده است بیشتر از آن چیزی است که به دست آورده است. بنابراین روسیه نیز یک بازنده بزرگ است.
اتحادیه اروپا با پیروی از آمریکا برای تحریم روسیه و حمایت از اوکراین با تسلیحات و تجهیزات – هویتزر، گلوله های توپخانه، خودروهای جنگی پیاده نظام، موشک های دفاع هوایی، نفربرهای زرهی، تانک ها و هلیکوپترها – که موجب خسارات واقعی در اقتصاد و توسعه اتحادیه شد، آبرو و اعتبار خود را از دست داده است. اول، اتحادیه اروپا به اوکراین کمک مالی ۱٫۴ میلیون یورویی ارائه کرد که وضعیت مالی آن را بدتر کرده است.
دوم، اتحادیه اروپا به دلیل تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه روسیه مجبور است انرژی مانند نفت و گاز را با قیمتی بسیار بالاتر از آمریکا خریداری کند که به توسعه اقتصادی و اجتماعی آن آسیب جدی وارد کرده است.
سوم، قانون کاهش تورم ایالات متحده، یارانه های بالایی را به خودروهای الکتریکی ساخت ایالات متحده ارائه می دهد و به شدت رقابت خودروهای تولید شده در کشورهای اتحادیه اروپا را تضعیف می کند.
چهارم، به دنبال مداخله ایالات متحده در مناقشه روسیه و اوکراین، وابستگی اتحادیه اروپا به ایالات متحده را عمیق تر کرده و استقلال و نفوذ آن را به طور جدی فلج کرده است. اتحادیه اروپا از مداخله در مناقشه روسیه و اوکراین چیزی به دست نیاورده است. فقط متحمل خسارات سنگین شده است.
ایالات متحده با اعمال تحریم های اقتصادی و مالی علیه روسیه، اختصاص ۳۰ میلیارد دلار کمک امنیتی به اوکراین از آغاز دولت بایدن و تشکیل جلسات گروه تماس دفاعی اوکراین برای هماهنگی کشورهای غربی، ارائه کمک های نظامی با هدف تضعیف روسیه، کنترل اروپا و در نهایت مهار چین به نفع خود، از هیچ تلاشی برای تشویق اوکراین به انجام جنگ نیابتی دریغ نکرده است.
با ادامه درگیری روسیه و اوکراین، ایالات متحده تقریباً به تمام اهداف خود دست یافته است. آمریکا با نشان دادن خود به عنوان تجسم عدالت و حافظ نظم جهانی از طریق مجمع عمومی سازمان ملل متحد و سایر مجامع بین‌المللی، و با از بین بردن یک تهدید واقع بینانه با تضعیف روسیه از طریق درگیری روسیه و اوکراین و تقویت کنترل خود بر اتحادیه اروپا و متحدانش از طریق گروه تماس دفاعی اوکراین و همچنین ایجاد فرصت هایی برای ایالات متحده برای فروش نفت و گاز با قیمت های بسیار بالاتر به کشورهای اتحادیه اروپا برای کسب سود بیشتر و با تصویب قانون کاهش تورم و مجبور کردن شرکت‌های اروپایی به سرمایه‌گذاری در ایالات متحده و به روز رسانی تسلیحات و تجهیزات ارتش ایالات متحده از طریق اختیارات برداشت ریاست جمهوری، منافع سیاسی زیادی به دست آورده است.
از آگوست ۲۰۲۱، رئیس جمهور جو بایدن، ۲۸ بار از اختیار برداشت ریاست جمهوری برای بیرون کشیدن تسلیحات و تجهیزات از ذخایر ایالات متحده برای تحویل به اوکراین استفاده کرده است – از جمله سیستم های ضد هوایی، سیستم های ضد زره، هویتزرهای ۱۵۵ میلی متری، سیستم های موشکی توپخانه با تحرک بالا، سیستم های پیشرفته ملی. سامانه های موشکی زمین به هوا، راکت های GRAD، خودروهای جنگی پیاده نظام بردلی، نفربرهای زرهی استرایکر و تانک های آبرامز.
پس از آن، وزارت دفاع بودجه اختصاص داده شده توسط کنگره برای اختیارات برداشت ریاست جمهوری را به کار گرفت تا تسلیحات و تجهیزات پیچیده‌تری را جایگزین کند. از ۳۱ ژانویه، کنگره ایالات متحده ۱۲٫۵ میلیارد دلار در سال مالی ۲۰۲۲ برای جایگزینی این تسلیحات و ۱۳٫۴ میلیارد دلار برای سال مالی ۲۰۲۳ اختصاص داد. وزارت دفاع تا به امروز ۹ میلیارد دلار جایگزین شناسایی کرده است که ۴٫۵ میلیارد دلار آن بر اساس قرارداد اعطا شده است. بنابراین، ایالات متحده نه تنها کمک نظامی به اوکراین ارائه کرده است، بلکه مجموعه نظامی-صنعتی خود را قادر ساخته است تا پول کلانی به دست آورد و نیروهای مسلح خود را نیز برای سرعت بخشیدن به مدرنیزاسیون کمک کرده است.
حقایق فوق نشان می دهد که ایالات متحده بزرگترین برنده درگیری روسیه و اوکراین است و سایر شرکت کنندگان همگی بازنده هستند. با این حال، هیچ یک از شرکت کنندگان حاضر به پایان دادن به درگیری نیستند. روسیه در حال آماده سازی حملات جدید برای تحقق اهداف خود است. اوکراین برای بازپس گیری سرزمین های از دست رفته دست به حملات متقابل زده است. ایالات متحده و اتحادیه اروپا در حال ارسال سلاح های تهاجمی مانند خودروهای زرهی، تانک ها و موشک های تاکتیکی به اوکراین هستند تا درگیری را طولانی تر کنند.
درگیری روسیه و اوکراین چه زمانی به پایان می رسد؟ هیچ کس نمی‌تواند آن را به طور دقیق پیش بینی کند. اما یک چیز مسلم است: هرچه بیشتر طول بکشد، ایالات متحده منافع بیشتری کسب خواهد کرد و سایر شرکت کنندگان بیشتر از دست خواهند داد.
