تاریخ : یکشنبه, ۹ اردیبهشت , ۱۴۰۳ 20 شوال 1445 Sunday, 28 April , 2024

قفقاز Archives - صفحه 36 از 37 - ایراس

بیوگرافی جمشید گیوناشویلی ایران شناس شهیر گرجی

بیوگرافی جمشید گیوناشویلی ایران شناس شهیر گرجی

جمشید گیوناشویلی به عنوان یکی از برترین ایرانشناسان ،  بالغ بر پنجاه سال از عمر خود را به فعالیت های موثر و مستمر در جهت توسعه و گسترش روابط فرهنگی بین دو کشور ایران و گرجستان گذراند و تلاش‌های فراوانی را در جهت تعمیق روابط دو کشور ایران و گرجستان به ویژه از منظر فرهنگی و علمی مبذول داشت.

مقام نیابت سلطنت گرجستان در عهد پادشاهی شاه عباس صفوی

مقام نیابت سلطنت گرجستان در عهد پادشاهی شاه عباس صفوی

«شاه عباس کبیر موافقت نامه ای با گرجستان منعقد ساخت و این عهد نامه را با مراسم سوگند موکد و موید کرد. بنابراین قرارداد، سلطان صفوی تعهد کرد که خودش و جانشینانش از تحمیل باج و خراج به کشور گرجستان مطلقا خودداری خواهند کرد در مذهب رسمی این سرزمین هیچگونه تغییری داده نخواهد شد و […]

وقتی مسکو و تفلیس در دام سیاست شاه عباس افتادند

وقتی مسکو و تفلیس در دام سیاست شاه عباس افتادند

«سلاطین گرجی هواخواه لهراسب (شاهزاده شورشی گرجی)، چندین بار از دوک اعظم مسکوی تقاضا کرده بودند که برای استخلاص پادشاه گرجستان در حضور شاه عباس وساطت نماید و او نیز برای همین منظور یک هیات سفارت به دربار اصفهان گسیل داشت. شاهنشاه صفوی که دارای یک هوش خارق العاده و فعالیت عدیم النظیری بود به […]

تاملی تاریخی و تحلیلی بر روند بین المللی شناسایی قتل عام ارامنه به عنوان نسل کشی                                     
اختصاصی

تاملی تاریخی و تحلیلی بر روند بین المللی شناسایی قتل عام ارامنه به عنوان نسل کشی                                     

مواضع کشورهای مختلف در سطح بین المللی درباره موضوع قتل عام ارامنه به دست ترکان عثمانی در نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی به ویژه در 24 آوریل 1915 که با روایت های کاملاً متفاوتی از سوی ارامنه و دولت ترکیه در یکصد سال گذشته مواجه شده است، را می توان به سه دسته تقسیم بندی کرد: دسته نخست، دو کشور ترکیه و جمهوری آذربایجان که با اعتقاد به غیرسیتماتیک و غیرهدفمند بودن این وقایع و نیز وجود قتل قومیت های دیگر در کنار ارامنه، موضوعی تحت عنوان نسل کشی ارامنه را اساساً غیرواقعی دانسته و آن را انکار می کنند دسته دوم، 33 کشوری هستند که با اعتقاد به سیتماتیک و هدفمند بودن قتل عام و کشتار ارامنه در نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی در شرق امپراطوری عثمانی، این وقایع را به طور رسمی به عنوان نسل کشی (ژنوساید) در سطح پارلمان ها یا دولت ها به رسمیت شناخته اند. ایالات متحده آمریکا در 24 آوریل 2021 و جمهوری لتونی در 6 می 2021 آخرین کشورهایی هستند که به طور رسمی نسل کشی (ژنوساید) ارامنه را به رسمیت شناخته اند. اما دسته سوم، 158 کشوری (از مجموع 193 عضو رسمی سازمان ملل متحد) هستند که در وضعیت میانه قرار دارند. بدین صورت که نه همانند ترکیه و جمهوری آذربایجان، نسل کشی ارامنه را انکار می کنند و نه همانند سی و سه کشور دیگر از جمله ارمنستان، روسیه، سوریه، لبنان، فرانسه و آمریکا، این وقایع را تحت عنوان نسل کشی (ژنوساید) به رسمیت می شناسند و لذا این کشورها عمدتاً از واژگان و تعابیری مانند قتل عام، کشتار دسته جمعی، فجایع تلخ و جمعی و اقدامات ضد انسانی در بیان موضع گیری رسمی در قبال موضوع قتل عام ارامنه استفاده می کنند. ایران از جمله کشورهایی است که در دسته سوم این دسته بندی قرار دارد و در یک صد سال گذشته (دوران قبل و بعد از انقلاب) نه اصل وقوع این حوادث را انکار کرده است و نه آن را به صورت رسمی به عنوان  نسل کشی (ژنوساید) به رسمیت شناخته است. بررسی تاریخی و تحلیلی روند بین المللی شناسایی قتل عام ارامنه به عنوان نسل کشی (ژنوساید) نشان می دهد که با فروپاشی شوروی، پایان جنگ سرد و استقلال ارمنستان، این روند شتاب بیشتری به خود گرفته است و در حالی که در دوران جنگ سرد تنها دو کشور اروگوئه (1965) و قبرس (1975) این موضوع را به رسمیت شناخته بودند، در سه دهه گذشته 31 کشور این موضوع را به رسمیت شناخته اند. آنچه که از بررسی روند بین المللی شناسایی نسل کشی ارامنه در قاره های مختلف قابل مشاهده است، موفقیت ارامنه در دو قاره اروپا و آمریکا و ناکامی آن ها در سه قاره آسیا، آفریقا و اقیانوسیه است. هر چند در اروپا نیز که سه موج شناسایی نسل کشی ارامنه را در سه دهه گذشته تجربه کرده است تنها 20 کشور از 50 کشور اروپایی رسماً این موضوع را پذیرفته اند و کشورهای بزرگی همانند بریتانیا و اسپانیا تاکنون از پذیرش آن خودداری کرده اند. از بین 54 کشور آفریقایی نیز هیچ کشوری قتل عام ارامنه را به عنوان نسل کشی به رسمیت نشناخته است و شناسایی این موضوع از سوی دولت طُبرُق مستقر در شرق لیبی به رهبری ژنرال خلیفه حفتر در سال 2019 نیز فاقد وجاهت و مشروعیت بین المللی است. در سطح قاره آسیا و کشورهای عربی و مسلمان نیز تنها دو کشور لبنان و سوریه نسل کشی ارامنه را به رسمیت شناخته اند و در قاره اقیانوسیه نیز استرالیا و نیوزلند از شناسایی نسل کشی ارامنه خودداری کرده اند. از نقطه نظر دینی، 31 کشور از 33 کشوری که اقدام به شناسایی بین المللی نسل کشی ارامنه کرده اند، مسیحی هستند و تنها دو کشور لبنان و سوریه مسلمان هستند. همین امر به روشنی نقش قابل توجه و تاثیرگذار پیوندهای دینی و ملاحظات جهان مسیحیت را در قبال قتل عام ارامنه نشان می دهد. به نظر می رسد پس از شناسایی نسل کشی ارامنه توسط دولت جو بایدن در 24 آوریل 2021 میلادی، کشورهایی مانند بریتانیا، اسپانیا، هند، استرالیا و نیز اسرائیل در کانون اهداف جامعه دیاسپورای ارمنی در موضوع شناسایی نسل کشی ارامنه قرار گرفته باشد تا روند بین المللی شناسایی نسل کشی ارامنه از نظر توزیع جغرافیایی و نیز توزیع دینی از تنوع و گستردگی بیشتری  برخوردار شود. با عنایت به نکات و ملاحظات یادشده در این یادداشت تحلیلی کوشش می شود درک و شناخت بهتری از روند بین المللی شناسایی قتل عام ارامنه به عنوان نسل کشی (ژنوساید) حاصل شود.

ابعاد و پیامدهای استعفای پاشینیان

ابعاد و پیامدهای استعفای پاشینیان

نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان همان‌گونه که از قبل وعده داده بود برای فراهم کردن شرایط برگزاری انتخابات پیش از موعد از سمت خود استعفا داد.

به رسمیت شناخته شدن نسل کشی ارامنه توسط بایدن چه عواقبی خواهد داشت؟

به رسمیت شناخته شدن نسل کشی ارامنه توسط بایدن چه عواقبی خواهد داشت؟

ترکیه عضو ناتو و از متحدان سنتی آمریکا از جنگ سرد تاکنون بوده است. پیشینیان بایدن به دلیل آن که نمی‌خواستند آزردگی خاطر آنکارا را رقم بزنند، هرگز از لفظ «نسل‌ کشی» برای این رویداد استفاده نکردند.

پاشینیان؛ گزینه مطلوب روسیه، ترکیه و آذربایجان

پاشینیان؛ گزینه مطلوب روسیه، ترکیه و آذربایجان

پژوهشگر ارشد مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری با بیان این که انتخابات زودهنگام ارمنستان را از بن بست و وضعیت نامشخص سیاسی فعلی خارج می کند، گفت: روسیه، ترکیه و جمهوری آذربایجان در شرایطی که ایجاد شده ترجیح می دهند مجددا پاشینیان نخست وزیر ارمنستان باشد.