ایرانشناسی بهعنوان یک شاخه میانرشتهای از مطالعات منطقهای، در چین طی دهههای اخیر از سطح محدود مطالعات زبانی فراتر رفته و به یکی از ابعاد مهم پژوهشهای خاورمیانهشناسی بدل شده است. جایگاه ایران بهعنوان بازیگر راهبردی در غرب آسیا، نقش تمدنی آن در تاریخ جاده ابریشم و پیوندهای زبانی و فرهنگی میان ایران و چین، انگیزههای اصلی رشد این حوزه بودهاند.
آقای رتشتین با همراهانش به عنوان نماینده مختار شوروی در ایران از مسکو به گراستووسك و سپس به بادکوبه عازم، ۱۷ فروردین ۱۳۰۰ وارد باجگیران، سرحد شمال شرق ایران شد از آنجا به قوچان آمده و به واسطه بسته بودن راه روز ۲۱ وارد مشهد و ۵ اردیبهشت وارد طهران شد.
نامه وزارت جنگ، اركان حرب كل قشون، ۱۸ فروردین ۱۳۰۹، نمره ۲۶۰
عريضه جمعی از اهالی سرحد پیله سوار / ۲ اسفند ۱۳۰۵
از جمله تنگناهایی که برای بازرگانان ایران، با توجه به سیاست های اقتصادی شوروی در مسکو پیش آمد، این بود که به سبب مقررات جدید تجارتی، همه آنها مجبور شدند کارهای خود را به سرعت سروسامان دهند و به ایران بازگردند.
مقامات دولت شوروی برای حل پاره ای از مشکلات اقتصادی خود، تصمیم گرفتند در تجارت خارجی خود تغییراتی ایجاد کنند یکی از آن تغییرات راهکاری برای حفظ ارزش چرونس cervonets، (واحد پول روسیه و معادل با ده روبل) بود و براساس سیاستی کلی قرار شد ورود بیشتر کالاهای تجارتی افغانستان، ترکیه و ایران به شوروی محدود یا ممنوع شود.
در روز ۸ اردیبهشت ۱۳۰۴، هیئت تجار ارومیهنامه ای اعتراضی به رضاخان سردار سید الوزرا نوشتند.
روابط جدید اقتصادی شوروری با ملل شرقی علل الخصوص دولت ایران بیشتر به جای اینکه بر پایه نیازهای ناسیونالیسم نوپای ایران استوار باشد، بر پایه قدرت و نیاز اقتصادی حکومت شوروی استوار بود.
پطروفسکی، سفیر اتحاد شوروی در تهران، در اکتبر ۱۹۳۱ / مهر ۱۰ در باب روابط تجاری ایران و شوروی اظهار داشت: ایران در واقع فقط از بخشهایی تشکیل شده است و این قسمت کاملا به روسیه متکی است.