بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین آیا طالبان از موضع خود در خصوص زنان کوتاه خواهد آمد؟ ساختار امنیتی اوراسیا: از ایده تا عمل چالشهای حقوقی تحریمهای اتحادیه اروپا علیه روسیه اهمیت راهبردی اتصال ریلی افغانستان به ترکیه خشک شدن دریای آرال و تاثیر آن در افزایش میزان گرد و غبار در آسیای مرکزی مسیر غرب بیابانی است که بخاطر تحریمها سوخته است
تلاشها و آرزوهای کنونی ترکیه در اقیانوس هند بیشتر فرصت طلبانه است و نه بخشی از یک استراتژی بزرگ.
با خروج نیروهای ناتو از افغانستان و پیشروی طالبان در این کشور نظم نوینی به وجود آمده است که به لحاظ مناسبات ونظم جدید بین المللی نیازمند بررسی می باشد.
از دیدگاه آذربایجان، ادامه مسیر کنونی که با دولت حسن روحانی آغاز شده روش بهتری است. الهام علی اف، رئیس جمهوری آذربایجان در پیام تبریک خود به رئیسی بر همکاری های راهبردی دو کشور تاکید کرد. برخی از تحلیلگران در باکو این پیام را به عنوان دعوت از ایران برای تبدیل شدن به سهامدار نظم بعد از جنگ در قفقاز جنوبی تفسیر کردند.
یک سریال تلویزیونی که از ماه مارس در ترکیه پخش میشود و از سازمان اطلاعاتی و امنیتی ترکیه ستایش میکند، به برنامهای پربیننده تبدیل شده است. این سریال بهدلیل تشابهات زیادش با سیاستخارجی تند ترکیه و شعارهای ملیگرایانه، نظرها را به خود جلب کرده است.
تحولات سیاست خارجی ترکیه در هزاره جدید پرسشهای متنوعی را در رابطه با تبیین کم و کیف «تغییر محوری» و «چرخش ژئوپلیتیکی» در جهتگیریهای بینالمللی این قدرت نوظهور منطقهای پیشروی ما می گذارد و فهم ایدههای آلترناتیو ژئوپلیتیکی ترکیه را به نحوی پروبلماتیک جلوه می دهد.
الکساندر شرین معاون اول رئیس کمیته امور دفاعی دوما به گازیتا می گوید: «از لحظه ای که آذربایجان به همراه ارتش ترکیه علیه یک عضو سازمان پیمان امنیت جمعی جنگید، می توان باکو را به عنوان یک عضو ناتو در نظر گرفت. از نظر حقوقی، تنها مسئله زمان است که عضویت آذربایجان در ناتو را به طور رسمی تایید خواهد کرد.»
اردوغان در حالی در نشست خبری با علی اف در شهر شوشا، از راه اندازی پلتفرم ۶ جانبه ترانزیت منطقه قفقاز با حضور ایران سخن می گوید که به نظر می رسد ایران دست برتر را در این حوزه داشته باشد.
نظام سیاسی ترکیه که در سال 1950، از یک نظام سیاسی تک حزبی به یک نظام پارلمانی چند حزبی تغییر یافته بود و طبق قانون اساسی 1961، این نظم سیاسی به مکانیزمهای نظارت و کنترل مجهز شده بود؛ در سال 2017، با برگزاری رفراندم قانون اساسی از پارلمانی به ریاستی تغییر یافت و در تاریخ 24 ژوئن 2018 با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری رسمیت یافت. روندی که اساساً خوشایند رهبران احزاب سیاسی راستگرایی است که متکی به آراء بالای 60 درصدی جامعه محافظه کار و اسلامگرای ترکیه هستند. سلیمان دمیرل، تورگوت اوزال و رجب طیب اردوغان نمونه بارز این طیف از رهبران هستند.
ايران، تركيه و روسيه در حال شكلدادن مدل جديدي از روابط چندجانبه هستند. اين سه كشور كه درگير ائتلافهاي رسمي نيستند، سعي دارند ثابت كنند كه ميتوان نفوذ غرب را محدود كرد و در عين حال منافع يكديگر را نيز تهديد نكرد. اين تركيب منافع مرتبط و متناقض كه مدل اوراسيايي روابط چندجانبه را ميسازد، يكي از نتايج تغييرات نظم جهاني است.