بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین نشست “فردوسی و شاهنامه در اوراسیا” ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی دیدار شی از اروپا و سر باز کردن زخمی کهنه ارزیابی روابط پیونگ یانگ-مسکو در دوره پس از جنگ با اوکراین تغییرات در دولت روسیه؛ ابتکار اقتصادی دفاعی ارمنستان در جهتگیری مجدد اقتصادی پیشرفت کندی دارد
در تاریخ 22 آوریل "دیوید کامرون"، وزیر امور خارجۀ بریتانیا یک سفر منطقهای به آسیای مرکزی و مغولستان را آغاز کرد. این سفر در بسیاری از منابع بهعنوان چارچوب 1+5 انگلستان و آسیای مرکزی تعبیر شد. سفر کامرون به آسیای مرکزی از این جهت حائز اهمیت است که این اولین سفر وزیر خارجۀ بریتانیا به کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان و ترکمنستان پس از استقلال این کشورها است. همچنین در ازبکستان نیز برای بیش از دو دهه از سال 1997 چنین بازدیدی انجام نگرفته بود. از این حیث میتوان این سفر منطقهای را حائز پیامهایی مهم و یک سطح جدید در نگاه بریتانیا به آسیای مرکزی در نظر گرفت.
چین و روسیه که به دنبال یک نظام جهانی چند قطبی هستند، تلاش میکنند تا قدرت خود را در حوزههای نفوذ تثبیت کنند. در چنین شرایطی، عوامل مرتبط با افغانستان (از جمله مجاورت جغرافیایی، تروریسم و بی ثباتی سیاسی) میتوانند امنیت و منافع منطقهای پکن و مسکو را به مخاطره اندازند. به رغم این که پکن و روسیه به دنبال آن هستند تا به منظور تأمین منافع مشترک با یکدیگر همکاری کنند، اما برخی تحلیلگران، درباره چشم انداز همکاری این دو کشور دچار شک و تردید هستند. هدف اولیه و فوری روسیه و چین، وارد کردن افغانستان به حوزه نفوذ خود نیست؛ بلکه رابطه آنها با طالبان، بیشتر یک رویکرد عملگرایانه و پیشگیرانه است تا بتوان جلوی گسترش عوامل بی ثباتی را از درون افغانستان گرفت.
طی دوران تحریم ایران، کشور هند از فرصت خرید نفت و مشتقات پتروشیمی از ایران و فروش محصولات از جمله برنج به ایران استفاده بهینه کرد. با بروز بحران اوکراین دهلی نو ضمن حفظ روابط خود با همه طرفهای درگیر، بیشترین نفع را از خرید نفت روسیه عاید خود کرد.
فئودور لوکیانوف: سازمان همکاری شانگهای یک سازمان منطقهای است و در این ظرفیت نیاز به تقویت و بهبود دارد.
نگرانیهای امنیتی، اختلافات پرداختی مانع از سرمایهگذاری ابتکار کمربند وجاده BRl چین در پاکستان میشود.
برگزاری دو نشست مشترک در سطح سران دولتها در فاصلهای کمتر از یک سال بوضوح نشانگر ارتقاء جایگاه آسیای مرکزی در سیاست خارجی اتحادیه اروپا است. همچنین سفرهای پرشمار و متعدد رهبران و مقامهای عالیرتبه آسیای مرکزی به کشورهای اروپایی نیز نشانگر اجماع در این راهبرد حتی در کشورهای منطقه است. اقتصاد مهمترین مزیت اروپا برای توسعه این مناسبات بوده است. در عین حال در سطوح سیاسی نیز اروپا تلاش کرده تا مزیتهایی را در قالب ارتقاء هویت سیاسی کشورهای منطقه و بویژه برای رهبران جدید در سطح بینالمللی ارائه دهد که تاحدودی نیز موفق بوده است.