نادر ۱۵ ماه مه سال ۱۷۴۱ هنگام عبور از راه جنگلی سواد کوه (مازندران) با شلیک گلوله از داخل جنگل به سویش مورد سوء قصد قرار گرفته بود و این رویداد عمیقا بر روحیه‌اش اثر گذارده بود. نادر پس از این تیراندازی که صدمه‌ای هم به او وارد نساخت ماه‌ها در تهران که شهرکی خوش آب و هوا بود اقامت کرد و در همین جا «کالوشکین» موفق به دیدار او شد. کالوشکین در گزارش خود که در آرشیو سن پترزبورگ محفوظ است نوشته بود:
«ملاقات با نادر بسیار دشوار بود. وی چنان از باده پیروزی سرمست است که صریحا می‌گوید که اگر اراده کند با یک حرکت کره زمین را مسخر خواهد کرد. نادر مردی نظامی است و نمی‌توان روی تعهدات سیاسی او حساب کرد. او با عثمانی خوب نیست و با ما هم قلبا خوب نخواهد شد. خیلی دشوار است که بشود با او وارد یک معامله سیاسی شد، زیرا او برای هر مساله‌ای راه‌حل نظامی را ترجیح می‌دهد. او عاشق شمشیر درخشان، توپ دور زن، اسب اصیل و سرباز مطیع است. با وجود این، هروقت که خسته می‌شود از منشی‌اش که در جلسات رسمی همیشه حضور دارد می‌خواهد که برایش از دیوان حافظ غزلی بخواند.» / آذری‌ها
