موقعیت استراتژیك و چهار راهی قفقاز، محل گذر جهانگشایان از غرب به شرق و از جنوب به شمال و از شمال به جنوب بوده است. رومیها، یونانیها، اعراب، ایرانیها، مغولها، تركها و عثمانیها در قفقاز حضور داشته و هر یك در هنگام لشگر كشی بر ملل قفقاز تأثیر گذاشته یا از آن تأثیر پذیرفتهاند.
روسیه به طالبان هشدار داده که آماده است در صورت نیاز از کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی دفاع کند.
حملات طالبان برخی نظامیان دولتی افغانستان را مجبور کرده تا به تاجیکستان و ازبکستان پناهنده شوند.
سرگئی کاراگانوف در مصاحبه با روزنامه «بیزینس آنلاین» به بررسی دلایل از سرگیری جنگ سرد بین روسیه و غرب پرداخته است. وی در این گفت و گو، به بررسی دلیل این که چرا همه کشورها به دنبال دشمن خارجی هستند، پرداخته و همچنین این موضوع را که چرا چین از «سیاست لبخند» در رابطه با ایالات متحده خودداری کرده، مورد بررسی قرار داده است.
در روسیه عملاً یک کارزار پارلمانی آغاز شده است. حزب «روسیه متحد» محبوب - یک رأی گیری مقدماتی درون حزبی برگزار کرد، حزب کمونیست فدراسیون روسیه ماه پیش کنگره خود را برگزار کرد، که در آن برخی رقبای گنادی زیوگانوف را از رهبری حزب کنار گذاشت.
«هیچ داستان غم انگیزتری در جهان وجود ندارد» - این عبارت شکسپیر در زمینه سیاست مختص روابط روسیه و آمریکا است، جایی که ایالات متحده امریکا میخواهد روسیه اصلا وجود نداشته باشد و ما میخواهیم آمریکاییها ما را راحت بگذارند. مورد دوم را میتوانم از تجربه خودم در خدمات دیپلماتیک روسیه بگویم: همه رنج میبردند، اما آنها معتقد بودند كه از دست آمریكاییها گریزی نیست - آنها همیشه آموزش میدهند و به ما میگویند كه در جهت منافع خود چه كار كنیم. در خصوص موضوع نخست، آمریکاییها قلباً و با هزینه شخصی خود سخنان تووتچف را پذیرفتهاند: «روسیه با توجه به واقعیت وجودی خود، آینده غرب را انکار میکند». این فقط یک گام پیش از تعریف ما و در عین حال رئیس جمهور ما به عنوان «قاتل» است.
اجلاس آینده ولادیمیر پوتین و جو بایدن به طور سنتی امیدهای زیادی برای بهبود روابط روسیه و آمریکا ایجاد می کند. چنین امیدهایی در بیشتر ربع قرن گذشته با این دیدارها همراه بوده است.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، و جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده، سالها یا حتی دههها یکدیگر را میشناسند. با این وجود، ظاهراً برای آنها موافقت با جلسهای که قرار است در 16 ژوئن در ژنو برگزار شود، دشوار بوده است.
معمولاً در کشورهای درحال توسعه یا نسبتاً توسعهیافته این رویه معمول است که شیوه حکومتداری، جایگاه و موقعیت سیاسی نظام سیاسی و شخصیت و رفتار سیاسی حاکمان، با دیگر کشورها و حکومتها مقایسه و ارزیابی می شود.