کریس باکلی، پابلو روبلز، مارکو هرناندز و امی چانگ چین در نیویورک‌تایمز / ۲۵ آگوست ۲۰۲۲
چین تلاش می‌کند تا حضور خود را در مناطق نزدیک تایوان عادی جلوه دهد و رزمایش‌های نظامی آن در ماه جاری را نمی‌توان محاصره تلقی کرد؛ زیرا تنها به منظور ترساندن تایوان و ایالات متحده انجام شدند.
چین به مدت چند دهه است که تایوان را متعلق به خود می‌داند. به همین دلیل ارتش آزادی‌بخش خلق را ایجاد کرد تا در صورت عدم اتحاد، تایوان را تصرف کند. این کشور نیروهای خود را تجهیز کرده و اکنون برتری موقعیت آمریکا را در دریاهای اطراف تایوان به چالش می‌کشد. ارتش آزادی‌بخش خلق برای محاصره‌ای خشونت آمیز آماده می‌شود که هزینه‌های بین‌المللی زیادی را به همراه خواهد داشت. در این سناریو، چین می‌تواند از محاصره، به عنوان پشتوانه‌ای برای تهاجم کامل استفاده کند. این عمل می تواند منجر به یک درگیری بالقوه طولانی، ویرانگر و همچنین یک واکنش شدید بین‌المللی علیه چین شود که آسیب اقتصادی و انزوای سیاسی را برایش به همراه خواهد داشت.
هر چند که چین هنوز توانایی حمله و تصرف سریع تایوان را ندارد، اما می‌تواند با محاصره آن، تایوان را مجبور به امتیازدهی کرده و یا پیش‌روی نظامی بیشتری اعمال کند. در این سناریو، چین تلاش می‌کند تایوان و ۲۳ میلیون نفر جمعیتش را در حلقه‌ای از کشتی‌ها و هواپیماها تحت سلطه خود محاصره کرده و ارتباط فیزیکی، اقتصادی و حتی دیجیتالی آنها را قطع کند.
به گفته دولت ژاپن، ارتش چین موشک‌های بالستیک خود را به سمت آب‌های تایوان در ۸۰ مایلی سواحل چین شلیک کرد و حداقل ۴ موشک را به ارتفاعات خود جزیره فرستاد و این تمرین‌ها در مناطقی نزدیک‌تر از همیشه به جزیره انجام شد. چین فعالیت‌های خود را در حدی نگه داشته است که واکنشی جدی در پی نداشته باشد و درعین حال زنگ خطری برای اعلام جنگ در صورت برآورده نشدن خواستههای پکن باشد. استراتژیست‌های نظامی چین، محاصره را راهبردی می‌دانند که بسته به اهداف پکن، می‌توان آن را تشدید یا تسهیل کرد.
محاصره واقعی هنوز عملی نشده است زیرا محاصره واقعی صدها کشتی، هواپیما و همچنین زیردریایی را شامل می‌شود که بنادر و فرودگاه‌های تایوان را مسدود کرده و مداخله‌های احتمالی کشتی‌های جنگی و هواپیماهای ارسالی ایالات متحده و متحدانش را دفع کنند. می‌توان اذعان کرد که محاصر واقعی، نیروهای ایالات متحده را عقب می‌راند. پس از آن که نانسی پلوسی هشدارهای پکن را نادیده گرفت و در ۲ آگوست از تایوان بازدید کرد، چین با استقرار هواپیماهای جنگی، کشتی‌ها و موشک‌ها برای ۷۲ ساعت رزمایش این عمل را تلافی کرد. همچنین در طول سفر خانم پلوسی به تایوان، این جزیره حملات سایبری پراکنده و نامعلومی را تجربه کرد که منشأ نامشخصی داشتند و بیشتر مزاحمت ایجاد کرد تا اختلال و حداقل چهار وب سایت دولتی تایوان حملات سایبری کوتاهی را تحمل کردند. همچنین هکرها نمایشگرهای چندین فروشگاه “۷-Eleven” و ایستگاه قطار “شین زوانگ” در کائوسیونگ را برای نمایش پیام‌هایی خود در محکومیت خانم پلوسی هک کردند.
درو تامپسون، عضو ارشد مدرسه سیاست عمومی لی‌کوان‌یو در سنگاپور، که قبلا در پنتاگون کار می‌کرد، گفت: «این جنگ سیاسی است. گاهی جنبه سیاسی کاری که انجام می‌دهند مهمتر از اعمالی است که مرتکب می‌شوند».
رهبران چین از مدت ها قبل گفته‌اند که می‌خواهند تایوان را در صلح با چین ادغام کنند. با این حال، با افزایش نگرانی پکن در مورد تایوان و جلوگیری از حمایت ایالات متحده از این جزیره، نمایش قدرت چین ممکن است تشدید شود. حتی اگر هیچ طرفی خواهان جنگ نباشد، اما در نهایت خطر رو به رشد رویارویی ابرقدرت‌ها می‌تواند تایوان را نابود کند. عدم قطعیت در مورد نتیجه جنگ چه در دریا و چه در آسمان برای همه طرف‌های درگیر زیان‌بار خواهد بود.
چین توانایی خفه کردن تایوان را دارد اما هنوز تصمیم نگرفته است.
