اخبار
بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱)
بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱)
❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱)
پیامدهای تحریم‌ها علیه روسیه
واقعیت‌های توافق هسته‌ای اوکراین
تغییرات در دولت روسیه؛ ابتکار اقتصادی دفاعی
ارمنستان در جهت‌گیری مجدد اقتصادی پیشرفت کندی دارد
چینی سازی ادیان
پدر و دختر؛ برداشتی آزاد از کتاب دختر استالین
مجمع اقتصادی کشورهای ترک: چه آینده‌ای قابل انتظار است؟
ارزیابی روابط پکن-مسکو در دوره پس از جنگ اوکراین
آسیای مرکزی Archives - صفحه 38 از 78 - ایراس
مجمع اقتصادی کشورهای ترک: چه آینده‌ای قابل انتظار است؟
یش از ۵.۵ میلیون نفر با ریشه‌های ترک در کشورهای مختلف اروپایی زندگی می‌کنند.
چرا ناآرامی‌ها در بدخشان تاجیکستان بالا گرفته است؟
درگیری فعال بین ساکنان بدخشان کوهستانی و دوشنبه در سال 2012 که مقام‌های مرکزی یک عملیات ویژه را در این ولسوالی ترتیب دادند و در نتیجه آن 23 غیرنظامی کشته شدند آغاز شد. شش سال بعد، به بهانه مبارزه با مافیای مواد مخدر، رهبران غیررسمی بدخشان کوهستانی نابود شدند. در سال 2020، یک عملیات ویژه دیگر با درگیری جدید با مردم محلی پایان یافت. با این حال، بسیاری از کارشناسان معتقدند که این تنها یکی از دلایل برای اعتراض‌ها است. علل واقعی درگیری در مشکلات اجتماعی-اقتصادی بویژه سطح بالای بیکاری و انتصاب مردم دوشنبه در پست‌های کلیدی بدخشان کوهستانی نهفته شده است.
گزارشی از دومین کنفرانس بین‌المللی آسیای مرکزی در والدای
دومین کنفرانس آسیای میانه باشگاه گفت و گوی والدای در روزهای هفدهم و هجدهم می 2022 به میزبانی نیژنی نووگورود و با حضور حدود 40 کارشناس از 9 کشور روسیه، چین، هند، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، پاکستان، تاجیکستان و ازبکستان برگزار شد. از ایران، مهدی سنایی رئیس موسسه مطالعاتی ایران و اوراسیا ایراس در این نشست سخنرانی نمود.
جبهه مقاومت و جبهه سیاسی آنکارا؛ تعامل یا تقابل
فروپاشی جمهوریت و سلطه طالبان، تمام نیروهای موجود در بدنه و خارج از بدنه نظام افغانستان را به کشورهای مختلف متواری ساخت. در این میان تنها نیروی مخالفی که در همان آوان تسلط طالبان بر کابل شکل گرفت، «جبهه مقاومت ملی» بود.
ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا: چشم اندازهای دلگرم کننده همکاری
اتحادیه اقتصادی اوراسیا می تواند با روابط تجاری باثبات به شریک قابل اعتمادی برای ایران تبدیل شود که این امر برای کشوری که در انزوای اقتصادی نسبی قرار دارد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آمارهای تجارت فی مابین در سال کرونایی 2021 این موضوع را تأیید می‌کنند. ایران برای روسیه فرصتی برای فروش کالاهای صنعتی است. با توجه به سهم قابل توجه هیدروکربن‌ها در صادرات روسیه، این امر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ایران همچنین می‌تواند نقش بسزایی در توسعه اقتصاد ارمنستان به عنوان لابی‌گر اصلی تهران در زمینه همکاری با اتحادیه اقتصادی اوراسیا داشته باشد.
کانون‌‌‌های مهاجرت نیروی کار در جهان
آمارها نشان می‌دهد کشورهایی مانند هندوستان، چین، روسیه، اندونزی، پاکستان و ایران از اصلی‌‌‌ترین کانون‌‌‌های مهاجرت نیروی کار در جهان هستند. موضوع مهاجرت نیروی کار در سال‌های اخیر به یکی از چالش‌‌‌های مهم جهانی‌‌‌سازی اقتصاد بدل شده است. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند یکی از مسائلی که می‌تواند به زمینه‌‌‌های توسعه‌‌‌ای کشورها آسیب جدی وارد کند، بحث مهاجرت نیروی کار متخصص آن کشورهاست.
نگاهی به برنامه هند و ترکمنستان برای تحقق «تاپی»
اگر تاپی اجرایی شود، منافع بزرگی به ترکمنستان خواهد رسید. در بهترین حالت، تاپی این امکان را دارد که ترکمنستان محصور در خشکی را به یک بازیگر استراتژیک در منطقه تبدیل کند و هند را به منبع گاز متصل کند. همچنین،تاپی می تواند چارچوبی برای حمایت از جاه‌طلبی‌های استراتژیک دهلی نو باشد. با این حال، این پروژه با عدم قطعیت روبروست. در حالی که نتیجه تلاشها همچنان در ابهام است، اما خط لوله تاپی، این شانس را دارد که به واقعیت تبدیل شود.
توافق در تهران برسر افغانستان
ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور روز گذشته در دیدار با امامعلی رحمان همتای تاجیک خود درباره چشم‌انداز سیاسی افغانستان به توافق رسیدند. رئیس‌جمهور در نشست خبری مشترک تاکید کرد: هر دو کشور معتقدند باید دولتی فراگیر به نمایندگی از همه احزاب، گروه‌ها و اقشار در افغانستان شکل بگیرد. همچنین نظر مشترک ما این است که در این کشور باید آرامش، امنیت و ثبات برقرار شود. ما حضور تروریست‌ها را نمی‌پذیریم. رئیسی ادامه داد: حضور بیگانگان نتیجه‌ای جز جنگ و خونریزی برای ملت افغانستان نداشته است.
حلقۀ مفقودۀ فهم تاریخ تحولات افغانستان
“توماس بارفیلد” دررابطه با افغانستان شناسی چنین گفته است: «افغانستان کشوری است که متاسفانه افرادی که کمتر از همه درباره‌اش می‌دانند، با قاطعیت بیشتری در موردش اظهار نظر می‌کنند و به “یاوه‌گویی” درباره این کشور می‌پردازند» (بارفیلد، ۱۳۹۸: ۴۲۷)
