تاملی بر تحولات جدید در تجارت، ترانزیت و انرژی بین ایران و جمهوری آذربایجان
گسترش روابط ایران و آذربایجان یک ضرورت است
دیپلماسی تمدنی ایران در آسیای مرکزی؛ پلی به سوی همبستگی منطقهای
بازخوانی تجربه ترکیه در نهادسازی منطقهای در آسیای مرکزی
«وظایف ما»: طرح ایوان ایلین برای هویت ملی روسیه در دولت مدرن
فراخوان جذب کارآموز
در حالی که صادرات ایران به جمهوری آذربایجان ۵۷۰ میلیون دلار و واردات ایران از این کشور نیز ۱۲/۹ میلیون دلار است و موازانه تجاری ایران به صورت قابل توجهی به نفع ایران، «مثبت» است و بیش از 1600 شرکت ایرانی در جمهوری آذربایجان فعالیت دارند، اجرایی شدن «توافقنامه تجارت آزاد» بین ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا از 15 مِی 2025 میلادی/ ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، هماهنگی با این کشور را به عنوان مسیر اصلی «کریدور شمال- جنوب» در تجارت و ترانزیت ایران با روسیه و همچنین اجرایی شدن «کریدور ارس»، «مسیر ریلی رشت- آستارا» و توسعه «حمل و نقل دریایی در دریای خزر» ضرورت بیشتری بخشیده است. علاوه بر این، توافق ایران و روسیه برای انتقال و صادرات سالانه ۵۵ میلیارد مترمکعب گاز (معادل حدود ۱۵۰ میلیون مترمکعب در روز) از مسیر جمهوری آذربایجان نیز موضوع جدید دیگری است که در روابط اقتصادی تهران و باکو مطرح شده است. لذا انتظار می رود در سفر دکتر پزشکیان، رئیس جمهوری ایران به جمهوری آذربایجان که 120 نفر از فعالان اقتصادی بخش خصوصی به همراه ۴ نفر از استانداران شمال غرب کشور نیز حضور دارند، تحولات جدید در تجارت، ترانزیت و انرژی به موازات بازگشایی مرزهای زمینی دو کشور به روی شهروندان دو کشور به عنوان یکی از محورهای اصلی مذاکرات و توافقات طرفین - در مقایسه با گذشته- مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
رویکرد متوازن دمشق در قبال گرجستان پس از شروع جنگ داخلی سوریه در مارس 2011 میلادی به تدریج تغییر کرد. برخلاف نقش اساسی «ترکیه» در رویکرد نامتوازن سیاست خارجی سوریه در قبال جمهوری آذربایجان و ارمنستان، «روسیه» نقش کلیدی در رویکرد جدید دمشق در قبال گرجستان داشت که نقطه اوج آن شناسایی استقلال مناطق آبخازیا و اوستیای جنوبی از سوی سوریه در 29 می 2018 میلادی بود؛ اقدامی که قطع روابط دیپلماتیک گرجستان و سوریه را به دنبال داشت. اما پس از سقوط رژیم بشار اسد، اگر شرایط سیاسی در گرجستان تثبیت شود، انتظار می رود تفلیس نیز مانند اوکراین روابط خود را با سوریه عادی سازی کند. پیش شرط مهم این روند، پس گرفتن به رسمیت شناختن آبخازیا و اوستیای جنوبی توسط دولت جدید سوریه است که گامی مهم در خروج از سیاست خارجی روسیه محور سوریه در قفقاز جنوبی خواهد بود. این امر به نوبه خود می تواند به بسته شدن نمایندگی آبخازیا در دمشق، توقف بازگشت مهاجران و دیاسپورای آبخازی به سوریه و نیز بازگشایی سفارتخانه های سوریه و گرجستان در پایتخت های دو کشور منجر شود.
مهمترین خط انتقال تجهیزات و پشتیبانی نظامی روسیه به حوزه دریای مدیترانه و دریایی سرخ از طریق پایگاه های دریایی این کشور در دریای سیاه است که برای عبور نیاز به گذر از تنگه بسفر و داردانل که تحت کنترل عضو دیگر ناتو یعنی ترکیه است دارد.
مردم تاجیکستان روز یکشنبه ۱۲ اسفند در۳۵۱۳ مرکز رای گیری به پای صندوق های رای گیری رفتند تا برای پنج سال آینده نمایندگان مورد نظر خود را انتخاب کنند.
سازمان دیانت ترکیه در سال 1924 میلادی، مبتنی بر اصل 136 قانون اساسی ترکیه، عمدتا با هدف پاسخگویی حداقلی به نیازهای دینی مردم و همچنین سیاست ضمنی دولت یعنی کنترل نهاد دین ایجاد شد.
آیا غولهای انرژی غربی حاضر میشوند دوباره به میدان پرریسک روسیه قدم بگذارند؟
آمادگیهای چین تقریباً مشابه استراتژی دولت بایدن در مورد این کشور است که تحت عنوان "سرمایهگذاری، همراستایی و رقابت" مطرح شده است.
یک کتاب، یک نویسنده: گفتوگوی احمد غلامی با مهدی سنایی درباره «نومحافظهکاری عصر پوتین»
تهران-ایرنا- معاون موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) با اشاره به اینکه در گذشته ممکن بود نگرانیهایی وجود داشته باشد که سیاستهای روسیه الزاما مطابق با منافع ایران نباشد و روسیه در مذاکرات هستهای مسیر دیگری را دنبال کند، گفت:اکنون که توافق هستهای (برجام) امضا شده و تنها مسئله باقیمانده، احیای نحوه اجرای آن است، به نظر میرسد که روسیه نمیتواند نقش منفی جدی در پیشبرد مذاکرات ایفا کند.