بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین احیای مجدد اوکراین: کوهی که باید از آن صعود کرد نشست “فردوسی و شاهنامه در اوراسیا” ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی دیدار شی از اروپا و سر باز کردن زخمی کهنه ارزیابی روابط پیونگ یانگ-مسکو در دوره پس از جنگ با اوکراین تغییرات در دولت روسیه؛ ابتکار اقتصادی دفاعی
مقامات بانکی ارمنستان اعلام کردند که حوالههای ارسالی از روسیه - که در سالهای اخیر معادل 5 درصد تولید ناخالص داخلی را ایجاد کرده است - در حال کاهش است.
دردهم فوریه ۱۸۲۸ عهدنامه ای که سرنوشت ایران راطی مدت يك قرن یعنی تا سقوط حکومت تزاری روسیه تعیین می کرد در ترکمانچای به امضا رسید. به موجب این عهدنامه علاوه بر ایالاتی که طبق عهدنامه گلستان از ایران منتزع شده بود ایالات نخجوان، ایروان، طالش، قراباغ و شوره گل نیز به روسیه واگذار شد و مقرر گردید مبلغ پنج میلیون تومان هم بابت غرامت به روسها پرداخت گردد.
در آوریل ۱۸۲۷ م. (جنگ دوم ایران و روسیه) نیکلای اول تزار روسیه ژنرال یرمولوف و عدهای از افسران ستاد او را به علت کندی عملیات نظامی در جبهه قفقاز از کار برکنار کرد و فرماندهی آن جبهه را به ژنرال پاسکیویچ واگذار نمود و نیروی امدادی قابل ملاحظهای هم به گرجستان فرستاد. پاسکیویچ در ماه مه آن سال ایران را محاصره کرد.
به هنگام امضای عهدنامه صلح گلستان روسها تعمد به خرج دادند که حتی المقدور از تعیین خط مرزی بین دو کشور خودداری شود.
فتحعلی شاه پس از عهدنامه گلستان در نتیجه بی اطلاعی و خوش باوری تصور می کرد خواهد توانست با ملایمت و دوستی روسها را حاضر به استرداد فتوحاتشان در قفقاز بنماید.
دولت روسیه در ژوئیه ۱۸۱۷ م. ژنرال آلكساندر یرمولوف فرمانده کل نیروهای قفقاز را به عنوان سفیر فوق العاده به تهران فرستاد.
اندیشکده ها و مراکز تحلیل وقایع سیاسی در اروپا و ایالات متحده، به طور وسیع به موضوع تنش های اخیر بین ایران و جمهوری آذربایجان پرداختند.
با توجه به اظهارات اخیر مقامات ایران و آذربایجان به نظر می رسد که فعلا تنش ها بین ایران و آذربایجان رو به فروکش کردن است اما اختلافات قدیمی احتمالا همچنان باقی میماند.
یک سال پیش، اندک زمانی بعد از شروع حمله نظامی ارتش جمهوری آذربایجان به سمت مواضع ارمنیها در قراباغ که در عرض چند هفته به شکست قاطع نیروهای ارمنی و تصرف مجدد آن بخش از قلمرو باکو و همچنین بخشی از منطقه خودمختار قراباغ منجر گشت که بیست و شش سال پیش به دست نیروهای ارمنی افتاده بود، واکنشهایی در قبال این تحول و دگرگونی بروز کرد که گوناگون و متفاوت بود.