بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین مجمع اقتصادی کشورهای ترک: چه آیندهای قابل انتظار است؟ سازمان همکاری شانگهای یک باشگاه ضد غربی نیست. حضور هند تضمینی در برابر آن است دوستی تجاری چین و روسیه ممکن است کاملاً آن چیزی نباشد که شما فکر میکنید سیستمهای حملونقل گاز آسیای مرکزی- منطقۀ خزر روسیه دوست ندارد در تجارت آسیای میانه پشت سر چین قرار بگیرد نقش کلیدی جمهوری آذربایجان در برنامههای اقتصادی روسیه پس از جنگ اوکراین
سازمان همکاری شانگهای برای هند در جهت پیشبرد اولویتهای این کشور برای صلح و رفاه در حاشیه شمالی خود و اوراسیای گستردهتر، حیاتی است.
برخی از گزارش ها از تصمیم آمریکا برای ساخت تاسیسات و پایگاه نظامی در آسیای مرکزی از جمله ترکمنستان و مناطق قبایلی پاکستان هم مرز با افغانستان حکایت دارد.
پس از گذشت ده سال، روسیه خوستار کنترل نفوذ ایران است، به این دلیل که رقیب آن است. آمریکا نیز خروج تمام نیروهای خارجی از سوریه به جز روسیه را شرط اصلی کمک به آبادسازی سوریه میداند.
تبعات اقدام بلاروس در فرود اجباري يك هواپيماي تجاري در خاك خود همچنان ادامه دارد. اين اتفاق روز يكشنبه رخ داد.
دستور بایدن به نهادهای اطلاعاتی آمریکا برای کشف منشأ ویروس کرونا جنجالآفرین شده است. چینیها به آن واکنش تندی نشان دادند، اما دانشمندان از آن بهشدت استقبال کردهاند. به نوشته روزنامه نیویورکتایمز، دانشمندان نسبت به تحقیقات ایالاتمتحده در مورد منشأ ویروس کرونا واکنش مثبتی نشان دادهاند اما نسبت به انتظار دریافت نتایج تحقیقات کامل در سه ماه با احتیاط واکنش نشان دادند. افزون بر این جو بایدن، رئیسجمهوری ایالاتمتحده مصمم است که نتایج تحقیقات را منتشر کند و قول داده است در سه ماه آنها را به اطلاع عموم برساند.
سفر اخیر محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه به دو کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان در روزهای 25 و 26 می 2021 میلادی (4 و 5 خرداد 1399) صرف نظر از شرایط حساس کنونی حاکم بر مناسبات دو کشور به ویژه تنشهای مرزی و اختلاف در تفسیر بند نهم موافقتنامه موافقتنامه آتش بس قرهباغ (کریدور نخجوان به جمهوری آذربایجان یا دالان زنگه زور) از نظر رویکرد متوازن ایران در منطقه قفقاز بسیار شایان توجه بود. این سفر که در ادامه سفر سال گذشته سید عباس عراقچی و محمد جواد ظریف به منطقه قفقاز صورت گرفت را باید «شکسته شدن تابوی سفر هم زمان به جمهوری آذربایجان و ارمنستان» دانست. متاسفانه پس از ناکامی ایران در عرصه میانجیگری در جنگ اول قرهباغ و کنارگذاشتن کشورمان از ترکیب گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا، رویکرد نسبتاً متوازن ایران در منطقه قفقاز کنار گذاشته شد. در نتیجه به تدریج سنتی نانوشته و البته غلط در عرصه سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز شکل گرفت که بین سفر مقامات ارشد کشورمان به ارمنستان و جمهوری آذربایجان باید فاصله زمانی معناداری ایجاد شود تا باعث ایجاد حساسیت و مخالفت احتمالی در این دو کشور نشود. این قاعده نانوشته که تقریباً به مدت سه دهه در سفر رئیس جمهور، وزیر امور خارجه، وزیران و سایر مقامات ارشد کشورمان به منطقه دنبال میشد، در واقعیت امر ملاحظاتی بود که با دست خودمان به سیاست خارجی ایران تحمیل شد و قدرت مانور و تحرک موثر را در بسیاری از مقاطع از کشورمان سلب کرد و حتی بعضاً فضایی را ایجاد کرد که برخی از کارشناسان، مقامات و به ویژه نمایندگان مجلس جمهوری آذربایجان و ارمنستان به انتقاد از سفر مقامات کشورمان به ایروان یا باکو برآیند. در راستای این رویکرد نامتوازن بود که با وجود مناسبات دیپلماتیک ایران با هر سه کشور ارمنستان، جمهوری آذربایجان و گرجستان که روسیه و ترکیه از این ظرفیت دیپلماتیک محروم هستند، هنوز هیچ رئیس جمهوری از ایران در سه دهه گذشته به طور هم زمان از باکو، تفلیس و ایروان دیدار نکرده است و بعد از سفر مرحوم هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور وقت ایران به تفلیس در آوریل ١٩٩٥ میلادی و سفر میخائیل ساکاشویلی، رئیس جمهور وقت گرجستان به تهران در اوت ٢٠٠٤ میلادی، تا کنون دیداری میان روسای جمهور ایران و گرجستان در پایتختهای دو کشور صورت نگرفته است و در دولت حسن روحانی نیز، گرجستان در منطقه قفقاز جنوبی تنها کشوری است که رئیس جمهور ایران در هشت سال گذشته دیدار دو جانبهای با رئیس جمهور این کشور (گئورگی مارگولاشویلی، رئیس جمهور سابق و خانم سالومه زورابیشویلی، رئیس جمهور کنونی) در تهران یا تفلیس نداشته است. در حالی ایران از این ظرفیت بالقوه جغرافیایی و دیپلماتیک خود به صورت موثری بهره برداری نکرده است که کشورهای اروپایی و آمریکایی به دلیل عدم توانایی روسیه (قطع ارتباط با گرجستان) و ترکیه (قطع ارتباط با ارمنستان) در سه دهه گذشته در عرصه مدیریت مناسبات دیپلماتیک، رویکرد متوازنی را در پیش گرفتهاند و تقریباً تمامی رهبران و مقامات اروپایی و آمریکایی در سفر به منطقه قفقاز به صورت هم زمان به باکو، ایروان و تفلیس سفر میکنند که سفرهای منطقهای آنگلا مرکل (صدراعظم آلمان)، فرانسوا اولاند، سارکوزی و امانوئل ماکرون (روسای جمهور سابق و کنونی فرانسه)، سرجو ماتارلا (رئیس جمهوری ایتالیا)، جان بولتون (مشاور سابق امنیت ملی آمریکا) و حتی پاپ فرانسیس رهبر مسیحیان کاتولیک جهان به روشنی گویای این امر است. لذا اگر ایران درصدد اجرایی نمودن الگوی 3+3 (ارمنستان، آذربایجان، گرجستان + روسیه، ترکیه و ایران) در منطقه قفقاز است، مقدمه و پیش شرط آن حرکت به سمت الگوی 1+3 (ایران + جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان) خواهد بود. بنابراین، روندی که با سفر سید عباس عراقچی و محمد جواد ظریف در چند ماه اخیر در پیش گرفته شده است، مسیر عقلانی، درست و منطبق با رویکرد متوازن سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز است که باید از سوی سایر مقامات کشورمان ادامه پیدا کند. این امر باید تبدیل به یک سنت و رویه در رویکرد سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز تبدیل شود و با تغییر دولت ها در ایران نیز نباید تغییری در آن ایجاد شود که اگر این گونه شود، بازگشت به رویکرد غیر منطقی و نامتوازن گذشته خواهد بود. با عنایت به نکات و ملاحظات یاد شده، در یادداشت تحلیلی پیش رو کوشش خواهد شد شناخت و درک بهتری از الزامات و ضرورتهای رویکرد متوازن ایران در قبال سه کشور منطقه قفقاز جنوبی حاصل شود.
معمولاً در کشورهای درحال توسعه یا نسبتاً توسعهیافته این رویه معمول است که شیوه حکومتداری، جایگاه و موقعیت سیاسی نظام سیاسی و شخصیت و رفتار سیاسی حاکمان، با دیگر کشورها و حکومتها مقایسه و ارزیابی می شود.
تحلیلگر ارشد مرکز بررسیهای راهبردی ریاست جمهوری تاکید کرد: ایران تنها کشوری بود که در جنگ اول قرهباغ ارتباطات ریلیاش قطع شد. اکنون پس از جنگ اخیر قرهباغ، درهای قفقاز به روی ایران باز شده و اگر مشکلات اجرای توافق آتشبس حل شود، فرصت خوبی پیش روی ایران است.
دولت بایدن از بابت افزایش روابط نظامی امارات-چین ابراز نگرانی کرده و می گوید این مسئله می تواند مانع از اجرای توافق فروش اف-۳۵ به ابوظبی شود.